زرتشت، خود را در سروده هایش(:گات ها) گاهی آموزگار راستی «زَئوتار» نامیده است.
در پاره ای از بندها«مانتَرن» به چمار(:معنای) کسی که اندیشه ها را روشن کرده و آگاهی می بخشد و گاهی نیز برای خویشکاری و جایگاه خویش از واژه«سُوشیانت»بهره می گیرد، کسانی که سودرسان سپند(:مقدس) به چمار بیدارکننده ورهایی بخش مرتوگان(:بشر) از نادانی، خرافه نگری و پندارهای نادرست می باشند. بدین روی زرتشت نیز خود را سوشیانت روزگارش دانسته است.
این آموزگار، هیچگاه خود را فرستاده(:رسول، پیامبر) خدایی که در آسمان ها وجود داشته باشد، ندانسته که پیام خدای آسمانی را به یاری فرشتگان دربارش، به گوش شنیده باشد، آنگاه بدون کم وکاست آن را به گوش مَرتوها رسانده باشد.
گفتنی است که هات ۲۹ از یسنا، سرود دوم از گات ها، به برگزیده شدن اشوزرتشت اشاره شده است که پیام اهورامزدا(:آکاهی ودانایی بیکران در هستی) را که با دیده دل دریافته را به مرتوگان آموزش دهد به همین روی ایرانیان که پیام یکتاپرستی را برای نخستین بار در گفتار شیوای زرتشت شنیدند و راه درست زیستن و رستگار شدن را از او آموختند، او را پیام آور، آموزگار و آموزش دهنده راستی در جهان می دانند.
🔥🔥🔥🔥🔥🔥
برگرفته از درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر