موبد نیکنام
خیر، دربینش زرتشت همه رویدادها برپایه خردمندی ودر پرتو دانش پیش خواهد آمد. هیچکس مجبور نیست تا به آنچه پیش رویش قرار می گیرد تن دردهد و آن را به حساب سرنوشت از پیش تعیین شده بگذارد.
سرنوشتِ مَرتًو(:انسان) را چه کسی گزینش کرده است؟ شاید گروهی چنین پنداشته اند که خداوند سرنوشت هریک را از پیش آماده کرده باشد؛ مگرخداوند دادگر(:عادل) نیست. پس بایستی سرنوشت همه را یکسان برگزیده و بخشیده باشد!
در پیام زرتشت به جای باور به سرنوشت، «بخت» (:شانس و اقبال) مشاهده می شود که هرگاه و در هر زمانی ممکن است در زندگی پیش روی کسی نمایان شود. گزینش هرگونه بختی در هر زمان، با آزادی و اختیار است.
مَرتویی که بخت یار باشد (خوش شانس) و با دانش و آگاهی بهترین بخت پیش روی خویش را گزینش کند، در زندگی کامیاب خواهد شد.
و آنکه از بختِ خوبِ پیش روی خویش بهره نگیرد به خوشبختی نخواهد رسید.
اینکه باور داشته باشیم،
سرنوشت هر کسی همان است که از روز نخست بر پیشانی وی نوشته شده است.
یا
گلیم بخت کسی را که بافتند سیاه
به آب زمزم و کوثر سفید نتوان کرد
در بینش خردگستر زرتشت جایگاهی ندارد.
🔥🔥🔥🔥🔥🔥
برگرفته از درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر