👈چنانچه از تاریخ طبری در نگاره‌ی زیر می‌توان دریافت، سپاه اسلام با رسیدن به حیره (که بخش عرب‌نشین ایرانشهر بوده است)، سه گزینه را پیشِ روی مردم آنجا می‌گذارد و یک روز نیز به آنها مهلت می‌دهد تا یا ایمان بیاورند و از تمام حقوق یک مسلمان برخوردار شوند، یا پرداختن جزیه را بپذیرند، و یا آنکه با آنها بجنگند.
👈پس از این، مهلت یک روزه پایان می‌یابد و مردم حیره هیچ یک را برنمی‌گزینند. از این رو، سپاه اسلام به آنها یورش برده و دست به کشتارشان می‌زند. اینجاست که اختلافات درونی نیز پیدا شده و آنها ناچار می‌شوند یک گزینه را برگزینند.
👈جالب است بدانید حتی بعد از جنگ و کشتار نیز اهل‌حیره حاضر به تغییر دین و اسلام آوردن نمی‌شوند! بلکه از میان سه گزینه، جزیه را می‌پذیرند. اینجاست که سردار سپاه اسلام (خالد) به آنها می‌گوید: "از تمام عربان، احمق‌تر آنست که از میان عرب و عجم (ایرانی)، عرب را بگذارد و از عجم راه جوید."
💢 و اما چهار نکته در این ماجرا، بیش از همه اهمیت دارد:
1⃣ پس از آنکه عرب‌های حیره در نتیجه‌ی کشتاری که توسط مسلمین از آنها شده، اعلام می‌کنند که حاضرند یکی از سه گزینه را برگزینند، سردار سپاه اسلام (خالد) به آنها می‌گوید: "اگر عربید، چرا با عربان دشمنی دارید و اگر عجمید، چرا با انصاف و عدالت دشمنی دارید." حال آنکه براستی یک انسان چه اندازه می‌تواند بی‌شرم باشد که به میهنِ ملتی تجاوز کند و مردمش را قتل‌عام نماید و سپس مقاومت آن مردم در برابر خود را دشمنی با عدالت و انصاف بخواند؟ آیا این بی‌شرمی، شما را یاد آخوندها و تازی‌پرستانِ همین امروز نمی‌اندازد که پس از این همه تباهی که اسلام در این 1400 سال بر سر ایران‌زمین آورده است، اسلام را دین رحمت می‌خوانند؟
2⃣ زمانی که حتی عرب‌های ایرانشهر به جنگ و جزیه تن دادند تا به کیش اهریمنی اسلام تن ندهند، چگونه برخی می‌توانند ادعا کنند که دیگر ایرانیان، با آغوش باز اسلام آوردند؟ به سخنی دیگر، وقتی حتی مردمی که زبان مسلمین را می‌دانستند و می‌توانستند معنای قرآن و پیام اسلام را بفهمند، حاضر نشدند تا مسلمان شوند، چگونه می‌توان گفت بیشتر مردم ایران که هیچ چیز از زبان عربی درنمی‌یافتند، حاضر شدند با آغوش باز مسلمان شوند؟ براستی آیا ادعایی از این مضحک‌تر می‌توان کرد؟
3⃣ از آنچه گفته شد، می‌توان به روشنی پی برد که سپاهی که در 1400 سال پیش به ایرانشهر تاخت، نه لزوما سپاه اعراب، بلکه سپاه اسلام بود. زیرا حتی عرب‌های ایرانشهر نیز در برابر مسلمین مقاومت کردند و "راه عجم را پیش گرفتند." اما تمام مسلمین به دلیل ایدئولوژی جهادی و تبهکارانه‌ی شان، فتحِ ایرانِ زرتشتی و مسلمان‌سازی کفار را ماموریت الهی خود می‌دانستند.
4⃣ چنانچه روشن است، ایرانیان نمی‌توانستند گزینه‌ای جز سه راهی که خود تازیان (مسلمین) پیش رویشان نهاده بودند، برگزینند. زیرا یا می‌بایست از ترس از دست دادن جان و مالشان مسلمان می‌شدند، یا می‌بایست کشته می‌شدند، و یا می‌بایست زیر بار جزیه‌ای می‌رفتند که نهایتا در درازمدت، موجب از دست رفتن توان مالی بیشتر آنها و نتیجتا اسلام آوردنشان می‌شد.
✍️ بهدین تیرداد نیک اندیش
نقل از درگاه سرای زرتشت
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر