آیا سدره و کُشتی پیش از زمان زرتشت بوده یا در زمان او به وجود آمده است ؟

برخی از پژوهشگران باور دارند که پیش از پیامبری اشوزرتشت، جوانان در سن ویژه ای، پوشش رزم برتن کرده و کمربند شکار بر آن می بستند تا جنگاوری وشیوه شکار جانوران را بیاموزند.

زرتشت که آموزه هایش با جنگ و خونریزی هم خوانی نداشته و آیین او سفارش دهنده آشتی، مهربانی و دوستی بوده است.

با نوآوری سفارش می کند تا به جای پوشش رزم، از پیراهنی به نام سِدره که در اوستا به ریخت(:شکل) «وهومَنَه وَسترَه» به چمار(:معنی)  پوشش نیک اندیشی آمده استفاده کنند و کمربند کُشتی  که در اوستا به ریخت«ا ای ویا انگهَن» به چمار کمربند فروتنی است بر روی سدره ببندند.

سدره و کشتی نماد بیرونی زرتشتیان است  وکسی که سدره پوش می شود با خود پیمان می بندد که آیین خردمندی را به اختیار خویش پذیرفته است. او از آن پس خویشکاری دارد تا در برابر کژاندیشی مبارزه کند وگسترش دهنده راستی، مهروشادی در هازمان(:جامعه) خویش باشد.

گفتنی است نماد درونی ومینوی زرتشتیان نیز بهره مندی وپیروی از«هومت»، «هوخت» و«هووَرشت» است که به چمار اندیشه، گفتار و کردارنیک می باشد.

ناگفته پیداست که باورمند و پیرو کیش مزدیسنا، چه سدره پوش شده باشد و یا تنها نشان ونماد مینوی آن را پیوسته در خویش پویا و پایدار سازد. هردو از رهروان بینش ِآموزگار وپیام آور ایرانی، زرتشتند وخویشکاری یکسانی دارند.
🔥🔥🔥🔥🔥🔥
نقل از درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان