✅چنین گویند که رسم ملکان عالم عجم چنان بوده است که روزمهرگان روز نوروز پادشاء مرعاعه راباردادی و هیچ کس را بازداشت نبودی و پیش بچند روز منادی فرمودی که بسازید فلان روز را تا هرکی شغل خویش بساختی وقصه خویش نوشتی و حجت خویش بدست آوردی، و خصمان کار خویش را باختند و چون آن روز بودی منادی ملت از بیرون در بایستادی و بانگه کرد که اگر کسی هرکسی را باز دارد از حاجت برداشتن در این روز ملک از خون او بیزار است. پس ملك قصه های مردمان بستدی وهمه پیش بنهادی ويك یك می نگریدی , اگر آنجا قصه ای بودی که از ملك بنالیده بودی موبد موبدان را بر دست راست نشانده بودی و موبد موبدان قاضی القضات باشد بزبان ایشان - پس ملکه برخاستی و از تخت بزیر آمدی و پیش موبد بدو زانو بنشستی ، گفتی، نخست از همه داور یها وارد این مرد از من بده وهیچ میل و محابا مکن . آنگاه منادی فرمودی کردن که هر که را با ملک خصومتی هست همه یك سو بایستید تا نخست کار شما بگزارد.پس ملک موبد را گفتید هیچ گناهي نيست نزدیك ایزد تعالی بزرگتر از گناه پادشاهان ؛ و حق گزاردن پادشاهان نعمت ایزد تعالی را نگاه داشتن رعیت است وداد ایشان دادن و دست ستم کاران از ایشان کوتاه کردن.
📚سیاست نامه خواجه نظام الملک
برگرفته از درگاه زرتشت و مزدیسنان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر