موبد نیکنام
رستاخیز به چمار(:معنای) بپاخاستن و پویا گشتن در راستای رسیدن به رهایی وپیوستن به جایگاه نیکوکاران است.
رستاخیز(:قیامت) را در برخی از برگردان ها، به ویژه نوشته های پهلوی دوران ساسانی، درباره برپایی، بیداری و زنده شدن مردگان به کار برده اند که شاید برداشتی نادرست از فرهنگ بیگانگان باشد چون رستاخیر فرهنگ مزدیسنا جلوه مینوی دارد و مادی نیست.
در باور ترادادی(:سنتی) مزدیسنان، به هنگامی گفته می شود که روان همه درگذشتگان نسبت به کارهای ناشایستی که شاید جان و تن آنان‌در زندگی انجام داده باشد، پس از سپری شدن روزگاری دیرپا که در سکوت و تاریکی می گذرد.
پس از درگذشتن و درجهان مینوی، گناهانش اندک اندک پالوده شده و ناپدید خواهد گشت بدین روی هنگامی فراهم خواهد شد که روان همه درگذشتگان، به گاه رستاخیز از گروه نیکان و پارسایان گشته به سرای فروغ و نغمه اهورایی درآیند.
🔥🔥🔥🔥🔥🔥
برگرفته از درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر