سرنوشت درپیام زرتشت

دربینش زرتشت همه رویدادهای پیش آمده در زندگی برپایه خردمندی وآزادی گزینش است.
خداوند (اهورامزدا) دراندیشه زرتشت، "دانش وآگاهی بیکران هستی مند" است بنابراین با کسی دشمنی ندارد که سرنوشت بدی را برایش پیش آورد. زاده شدن وهستی مرتو (:انسان) نیز برپایه دانش روی خواهد داد چنانکه امروز دانش وآزمایش های گوناگون به بخش هایی از هویت هر مرتو پی برده است.

گفته های پیشین که باور داشت سرنوشت هرکس از گاه زاده شدن بر "پیشانی" او نوشته شده است. یا بیتی که شنیده ایم:

گلیم بخت کسی را که بافتند سیاه،
به آب زمزم وکوثر سفید نتوان کرد.

همه پندارهای خرافی ونادرست است.
اهورامزدا نه تنها "پیشانی نویس" و "گلیم باف" نیست بلکه سرچشمه دانش گسترده وبیکران است که چنانچه به خوبی آموخته شود، شوه همه نارسایی های زندگی را پاسخ خواهد داد.

گزینش راه زندگی به بینش زرتشت از روی آزادی است. کسی که آسیبی در زندگی می بیند وروزگار به کامش نیست، واکنش گزینش نادرست ودور از آگاهی ودانایی خویش را دریافت می کند.

تنها پدیده ای که هرگاه پیش روی مرتوگان (:مردم) خواهد بود. بخت(:شانس واقبال) است که مرتوی دانا وخردمند هرگاه از بخت پیش آمده بهترین بهره را بگیرد "خوش بخت" نام دارد و درگزینش نادرست از بخت وشانس  پیش روی خود، باور داردکه بدبخت شده است. 

موبد کورش نیکنام.

🔥🔥🔥🔥🔥🔥
نقل از درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان