🔥ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺳﺎﺳﺎﻧﯿﺎﻥ، ﺍﯾﺮﺍﻧﯿﺎﻥ ﺳﻪ ﺁﺗﺸﮕﺎﻩ ﺑﺰﺭﮒ ﻭ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ. ﻧﺎﻡ ﺁﺗﺶﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺁتشکده‌ها ﻧﮕﻬﺪﺍﺭﯼ ﻣﯽﺷﺪ ﯾﮑﯽ «ﺑُﺮﺯﯾﻦ ﻣﻬﺮ» ﺑﻪ چم (ﻣﻌﻨﺎﯼ) ﺁﺗﺶ اشغ اهورایی که ﻭﯾﮋﻩ ﺑﺮﺯﯾﮕﺮﺍﻥ ﺑﻮﺩ و ﺩﺭ ﻧﺰﺩﯾﮑﯽ ﻧﯿﺸﺎﺑﻮﺭ ﺧﺮﺍﺳﺎﻥ ﺟﺎﯼ ﺩﺍﺷﺖ. ﺩﻭم آتش «ﻓَﺮنبغ» ﺑﻪ چم ﺁﺗﺶ ﻓﺮّ ﺍﯾﺰﺩﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﺎﺭﯾﺎﻥ ﻓﺎﺭﺱ ﻭ ﻭﯾﮋﻩ ﻣﻮﺑﺪﺍﻥ ﻭ ﺑﻠﻨﺪﭘﺎﯾﮕﺎﻥ ﺑﻮﺩ. ﺳﻮم ﺁﺗﺸﮑﺪﻩ ﺁﺫﺭگشنسب ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﮑﺎﺏ ﺁﺫﺭﺑﺎﯾﺠﺎﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺖ.
ﺁﺗﺶ ﻣﻮﺑﺪﺍﻥ = ﺁﺗﺸﮑﺪﻩ ﺁﺫﺭﻓﺮﻧﺒﻎ، در فارس
ﺁﺗﺶ ﺍﺭﺗﺸﯿﺎﻥ = آتشکده ﺁﺫﺭ ﮔﺸﻨﺴﭗ، در آذربایجان
ﺁﺗﺶ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﺍﻥ = آتشکده ﺁﺫﺭﺑﺮﺯﯾﻦ ﻣﻬﺮ، در خراسان
🔥 ﺁﺗﺸﮑﺪﻩ ﺁﺫﺭﻓﺮﻧﺒﻎ ﺑﺎ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ﺗﻘﺮﯾﺒﯽ ۲۰ ﻣﺘﺮ ﺩﺭ ﻣﺴﯿﺮ ﮐﺎﺭﯾﺎﻥ، ﺍﺯ ﺩﻫﺴﺘﺎﻥ ﻫﺮﻡ ﻭ ﮐﺎﺭﯾﺎﻥ ، ﺑﺨﺶ ﺟﻮﯾﻢ ، ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻥ ﻻﺭﺳﺘﺎﻥ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﻓﺎﺭﺱ ﻭ ﺩﺭ ۴۲ ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮﯼ ﺟﻨﻮﺏ ﻏﺮﺑﯽ ﺟﻮﯾﻢ ﺩﺭ ﻧﯿﻤﻪ ﺭﺍﻩ ﺑﻨﺪﺭ ﺳﯿﺮﺍﻑ ﻭ ﺩﺍﺭﺍﺑﮕﺮﺩ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ. ﻧﻘﺸﻪ ﺍﺻﻠﯽ ﺍﯾﻦ ﺁﺗﺸﮑﺪﻩ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﺫﻭﺯﻧﻘﻪ ﺑﻮﺩﻩ ﮐﻪ ﺍﺿﻼﻉ ﺟﻠﻮﯾﯽ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺣﺪﻭﺩ ۵ ﻣﺘﺮ ﻋﺮﺽ ﻭ ۷ ﻣﺘﺮ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ﺩﺍﺭﻧﺪ. ﺿﻠﻊ ﺟﻠﻮﯾﯽ ﺭﻭﯼ ﺳﮑﻮﯾﯽ ﺑﻪ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ۵٫۱ ﻣﺘﺮ ﺍﺯ ﺳﻄﺢ ﺯﻣﯿﻦ ﻭﺍﻗﻊ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺑﺮﻓﺮﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺳﮑﻮ ﺩﺭ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ۳ﻣﺘﺮﯼ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺩﯾﻮﺍﺭﻩ، ﺣﻔﺮﻩﺍﯼ ﻣﺜﻠﺜﯽ ﺷﮑﻞ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ. ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺭﻓﺘﻪ ﺩﺭ ﺩﯾﻮﺍﺭﻩٔ ﺍﯾﻦ ﺁﺗﺸﮑﺪﻩ ﺁﺟﺮ ﻭ ﮔﻞ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺻﻔﻪٔ ﺁﺗﺸﮑﺪﻩ ﺁﺛﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺭﺍﻫﺮﻭ ﻭ ﺍﺗﺎﻕ ﺩﯾﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﺭﻭﻥ ﻓﺮﻭ ﺭﯾﺨﺘﻪ ﺍﺳﺖ.
🔥 ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺳﺎﺳﺎﻧﯿﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﺁﺗﺸﮑﺪﻩ ﻭ ﺯﻣﯿﻦﻫﺎﯼ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺁﻥ ﻣﺤﻞ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺭﻡ ﮐﺎﺭﯾﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺁﻥﻫﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﯾﻞ ﭘﺎﺳﺎﺭﮔﺎﺩﯼﻫﺎﯼ ﻫﺨﺎﻣﻨﺸﯿﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﮐﻤﮏ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﻪ ﺍﺭﺩﺷﯿﺮ ﺑﺎﺑﮑﺎﻥ ﺩﺭ ﺗﺄﺳﯿﺲ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺳﺎﺳﺎﻧﯿﺎﻥ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻮﺟﻪ ﺍﻭ ﻭ ﺳﺎﯾﺮ ﺷﺎﻫﺎﻥ ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﺁﺗﺸﮑﺪﻩ ﺩﺭ ﻣﺮﮐﺰ ﺣﮑﻮﻣﺘﯽ ﺁﻥﻫﺎ ﯾﻌﻨﯽ ﮐﺎﺭﯾﺎﻥ ﺑﻨﺎ ﺷﺪ. ﺭﻡ ﮐﺎﺭﯾﺎﻥ ﺍﺯ ﺷﻬﺮ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺣﻤﻠﻪ ﺍﻋﺮﺍﺏ ﺩﻓﺎﻉ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺍﻋﺮﺍﺏ ﭘﺲ ﺍﺯ ﭼﻬﺎﺭ ﺑﺎﺭ ﻣﺤﺎﺻﺮﻩ ﺷﻬﺮ، ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻪ ﻓﺘﺢ ﺁﻥ ﺷﺪﻧﺪ. ﺍﯾﻞ ﺑﺎﺻﺮﯼ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯﻩ ﺑﻪ ﮐﻮچ نشینی ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﻓﺎﺭﺱ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻣﯽﺩﻫﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎﺯﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﯾﻞ ﭘﺎﺳﺎﺭﮔﺎﺩﯾﺎﻥ ﺩﻭﺭﻩ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﯾﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﺭﻡ ﮐﺎﺭﯾﺎﻥ ﺳﺎﺳﺎﻧﯿﺎﻥ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﻣﯽﺭﻭﺩ. ﺍﺯ ﮐﺎﺭﯾﺎﻥ ﺁﺗﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﺗﺸﮑﺪﻩٔ ﺷﻤﺎﻟﯽ ﻓﺴﺎ ﺑﺮﺩﻩﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻪ ﻧﯿﺮﯾﺰ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻪ ﻫﻨﺪﻭﺳﺘﺎﻥ ﺑﺮﺩﻩﺍﻧﺪ.
🔥 ﺁﺗﺸﮑﺪﻩ ﺁﺫﺭگشنسپ ﻭﯾﮋﻩ ﺍﺭﺗﺸﯿﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﻭ ﻣﺤﻠﯽ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺷﯿﺰ ﯾﺎ ﮔَﻨﺠَﮏ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺖ. ﺑﺮ ﭘﺎﯾﻪٔ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ واستوره ﻫﺎﯼ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺍﯾﻦ ﺁﺗﺸﮕﺎﻩ ﺑﺪﯾﻦ سبب ﺍﯾﻦ گونه ﻧﺎﻣﯿﺪﻩ ﺷﺪﻩﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﯿﺨﺴﺮﻭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﮔﺸﻮﺩﻥ ﺑﻬﻤﻦ ﺩﮊ ﺩﺭ ﻧﯿﻤﺮﻭﺯ ﺑﺎ ﺗﯿﺮﮔﯽ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﮐﻪ ﺩﯾﻮﺍﻥ ﺑﺎ ﺟﺎﺩﻭﯼ ﺧﻮﺩ ﭘﺪﯾﺪ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﺷﺪ. ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺁﺗﺸﯽ ﺑﺮ ﯾﺎﻝ ﺍﺳﺐ ﻭﯼ ﻓﺮﻭﺩﺁﻣﺪ ﻭ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﺎﺭﻩ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮐﯿﺨﺴﺮﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﭘﯿﺮﻭﺯﯼ ﻭ ﮔﺸﻮﺩﻥ ﺑﻬﻤﻦ ﺩﮊ ، ﺑﻪ ﭘﺎﺱ ﺍﯾﻦ ﯾﺎﻭﺭﯼ ﺍﻫﻮﺭﺍﯾﯽ ، ﺁﺗﺶ ﻓﺮﻭﺩﺁﻣﺪﻩ ﺭﺍ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻨﺸﺎﻧﺪ ﻭ ﺁﻥ ﺁﺗﺶ ﻭ ﺟﺎﯾﮕﺎﻩ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺁﺗﺶ ﺍﺳﺐ ﻧﺮ ( ﮔُﺸﺴﺐ ﯾﺎ ﮔُﺸﻨﺴﺐ) ﻧﺎﻣﯿﺪﻩ ﺷﺪ. ﺍﯾﻦ ﻣﺤﻞ ﻫﻢ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺗﺨﺖ ﺳﻠﯿﻤﺎﻥ ﻧﺎﻡ ﺩﺍﺭﺩ.
🔥 ﺁﺫﺭگشنسپ = ﺗﺨﺖ ﺳﻠﯿﻤﺎﻥ : ﺍﯾﻦ ﻧﺎﻡ ﺍﺯ ﺳﻪ ﻭﺍﮊﻩ ﺍﻭﺳﺘﺎﯾﯽ « ﺁﺫﺭ + ﮔُﺸﻦ + اﺳﭗ » ﺁﻣﺪﻩ ﮐﻪ ﺁﺫﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﺁﺗﺮ ﻭ ﺁﺗﺶ ، ﮔﺸﻦ ﺑﻪ چم ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﻭ اسپ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﺳﺐ ﭘﺎﺭﺳﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺭﻭﯼ ﻫﻢ ، ﺑﻪ چم ﺁﺫﺭ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺩﯾﻦ ﻣﺰﺩﯾﺴﻨﺎﯾﯽ ﺩﺍﺭﻧﺪﻩ ﺍﺳﺒﺎﻥ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺍﺳﺖ.
🔥 ﺗﺨﺖ ﺳﻠﯿﻤﺎﻥ ( ﯾﺎ ﺁﺗﺸﮑﺪﻩ ﺁﺫﺭﮔُﺸﻨَﺴﺐ ) ﻧﺎﻡ بخش ﺗﺎﺭﯾﺨﯽ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﺩﺭ ﻧﺰﺩﯾﮑﯽ ﺗَﮑﺎﺏ ﻭ ﺭﻭﺳﺘﺎﯼ ﺗﺨﺖ ﺳﻠﯿﻤﺎﻥ (ﺩﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻧﺼﺮﺕﺁﺑﺎﺩ) ﺩﺭ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﺁﺫﺭﺑﺎﯾﺠﺎﻥ ﻏﺮﺑﯽ ﻭ ۴۵ ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮﯼ ﺷﻤﺎﻝ ﺷﺮﻗﯽ ﺍﯾﻦ ﺷﻬﺮ ﺍﺳﺖ. ﺗﺨﺖ ﺳﻠﯿﻤﺎﻥ ﺑﺰﺭﮒﺗﺮﯾﻦ ﻣﺮﮐﺰ ﺁﻣﻮﺯﺷﯽ، ﻣﺬﻫﺒﯽ، ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻭ ﻋﺒﺎﺩﺗﮕﺎﻩ ﺍﯾﺮﺍﻧﯿﺎﻥ ﺩﺭ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﺳﻼﻡ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﻣﯽﺭﻓﺖ ؛ ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۶۲۴ ﻣﯿﻼﺩﯼ ﻭ ﺩﺭ ﺣﻤﻠﻪ ﻫﺮﺍﮐﻠﯿﻮﺱ ، ﺍﻣﭙﺮﺍﺗﻮﺭ ﺭﻭﻣﯿﺎﻥ، ﺑﻪ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺗﺨﺮﯾﺐ ﺷﺪ. ﺁﺑﺎﻗﺎﺧﺎﻥ ﺑﺮﺍﺩﺭﺯﺍﺩﻩ ﻫﻼﮐﻮﺧﺎﻥ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﯾﻦ ﺍﺳﻼﻡ ﮔﺮﻭﯾﺪﻩ ﺑﻮﺩ، ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﻭﯾﺮﺍﻧﻪﻫﺎﯼ ﺗﺨﺖ ﺳﻠﯿﻤﺎﻥ ﻣﺴﺠﺪﯼ ﺑﻨﺎ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺁﻥ ﻧﯿﺰ ﺑﻌﺪﻫﺎ ﻭﯾﺮﺍﻥ ﺷﺪ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺎﺷﯽﻫﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﻧﻘﻮﺵ ﻭ ﺧﻂ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺟﺎ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯﻩ ﺩﺭ ﻣﻮﺯﻩ ﺭﺿﺎ ﻋﺒﺎﺳﯽ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭﯼ ﻣﯽﺷﻮﺩ .
🔥 ﺁﺫَﺭِ ﺑُﺮﺯﯾﻦ ﻣِﻬﺮ ؛ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺳﻪ ﺁﺗﺸﮑﺪﻩ ﺑﺰﺭﮒ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﺍﺳﻼﻡ ، ﮐﻪ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﮐﻮﻩ ﺭﯾﻮﻧﺪ ﺧﺮﺍﺳﺎﻥ ﻭ ﺩﺭ ﻧﺰﺩﯾﮑﯽ ﺩﺭﯾﺎﭼﻪ ﺳﻮﻭﺭ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﺑُﺮﺯﯾﻦ ﻣِﻬﺮ ، ﺁﺗﺶِ ﺧﺎﺹِ ﻭﺍﺳﺘﺮﯾﻮﺷﺎﻥ (ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﺍﻥ) ﺍﯾﺮﺍﻥﺯﻣﯿﻦ ﺍﺯ ﺟﺎﯾﮕﺎﻩ ﻭ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﻭﯾﮋﻩﺍﯼ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. در اوستا، ﺍﺯ ﮐﻮﻩ ﺭﺋﻮﻧﺖ (ﺭﯾﻮﻧﺪ) ، ﮐﻪ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﻣﺘﻦ ﭘﻬﻠﻮﯼ «بندﻫﺶ »؛ ﺩﺭ ﺑﺎﻻﯼ ﺁﻥ، ﺁﺫﺭﺑﺮﺯﯾﻦﻣﻬﺮ ﺑﺮ ﭘﺎﯼ ﮔﺮﺩﯾﺪﻩ، ﯾﺎﺩ شده است.
🔥🔥🔥
نقل از درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
ﺁﺗﺶ ﻣﻮﺑﺪﺍﻥ = ﺁﺗﺸﮑﺪﻩ ﺁﺫﺭﻓﺮﻧﺒﻎ، در فارس
ﺁﺗﺶ ﺍﺭﺗﺸﯿﺎﻥ = آتشکده ﺁﺫﺭ ﮔﺸﻨﺴﭗ، در آذربایجان
ﺁﺗﺶ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﺍﻥ = آتشکده ﺁﺫﺭﺑﺮﺯﯾﻦ ﻣﻬﺮ، در خراسان
🔥 ﺁﺗﺸﮑﺪﻩ ﺁﺫﺭﻓﺮﻧﺒﻎ ﺑﺎ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ﺗﻘﺮﯾﺒﯽ ۲۰ ﻣﺘﺮ ﺩﺭ ﻣﺴﯿﺮ ﮐﺎﺭﯾﺎﻥ، ﺍﺯ ﺩﻫﺴﺘﺎﻥ ﻫﺮﻡ ﻭ ﮐﺎﺭﯾﺎﻥ ، ﺑﺨﺶ ﺟﻮﯾﻢ ، ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻥ ﻻﺭﺳﺘﺎﻥ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﻓﺎﺭﺱ ﻭ ﺩﺭ ۴۲ ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮﯼ ﺟﻨﻮﺏ ﻏﺮﺑﯽ ﺟﻮﯾﻢ ﺩﺭ ﻧﯿﻤﻪ ﺭﺍﻩ ﺑﻨﺪﺭ ﺳﯿﺮﺍﻑ ﻭ ﺩﺍﺭﺍﺑﮕﺮﺩ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ. ﻧﻘﺸﻪ ﺍﺻﻠﯽ ﺍﯾﻦ ﺁﺗﺸﮑﺪﻩ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﺫﻭﺯﻧﻘﻪ ﺑﻮﺩﻩ ﮐﻪ ﺍﺿﻼﻉ ﺟﻠﻮﯾﯽ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺣﺪﻭﺩ ۵ ﻣﺘﺮ ﻋﺮﺽ ﻭ ۷ ﻣﺘﺮ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ﺩﺍﺭﻧﺪ. ﺿﻠﻊ ﺟﻠﻮﯾﯽ ﺭﻭﯼ ﺳﮑﻮﯾﯽ ﺑﻪ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ۵٫۱ ﻣﺘﺮ ﺍﺯ ﺳﻄﺢ ﺯﻣﯿﻦ ﻭﺍﻗﻊ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺑﺮﻓﺮﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺳﮑﻮ ﺩﺭ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ۳ﻣﺘﺮﯼ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺩﯾﻮﺍﺭﻩ، ﺣﻔﺮﻩﺍﯼ ﻣﺜﻠﺜﯽ ﺷﮑﻞ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ. ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺭﻓﺘﻪ ﺩﺭ ﺩﯾﻮﺍﺭﻩٔ ﺍﯾﻦ ﺁﺗﺸﮑﺪﻩ ﺁﺟﺮ ﻭ ﮔﻞ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺻﻔﻪٔ ﺁﺗﺸﮑﺪﻩ ﺁﺛﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺭﺍﻫﺮﻭ ﻭ ﺍﺗﺎﻕ ﺩﯾﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﺭﻭﻥ ﻓﺮﻭ ﺭﯾﺨﺘﻪ ﺍﺳﺖ.
🔥 ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺳﺎﺳﺎﻧﯿﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﺁﺗﺸﮑﺪﻩ ﻭ ﺯﻣﯿﻦﻫﺎﯼ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺁﻥ ﻣﺤﻞ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺭﻡ ﮐﺎﺭﯾﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺁﻥﻫﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﯾﻞ ﭘﺎﺳﺎﺭﮔﺎﺩﯼﻫﺎﯼ ﻫﺨﺎﻣﻨﺸﯿﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﮐﻤﮏ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﻪ ﺍﺭﺩﺷﯿﺮ ﺑﺎﺑﮑﺎﻥ ﺩﺭ ﺗﺄﺳﯿﺲ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺳﺎﺳﺎﻧﯿﺎﻥ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻮﺟﻪ ﺍﻭ ﻭ ﺳﺎﯾﺮ ﺷﺎﻫﺎﻥ ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﺁﺗﺸﮑﺪﻩ ﺩﺭ ﻣﺮﮐﺰ ﺣﮑﻮﻣﺘﯽ ﺁﻥﻫﺎ ﯾﻌﻨﯽ ﮐﺎﺭﯾﺎﻥ ﺑﻨﺎ ﺷﺪ. ﺭﻡ ﮐﺎﺭﯾﺎﻥ ﺍﺯ ﺷﻬﺮ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺣﻤﻠﻪ ﺍﻋﺮﺍﺏ ﺩﻓﺎﻉ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺍﻋﺮﺍﺏ ﭘﺲ ﺍﺯ ﭼﻬﺎﺭ ﺑﺎﺭ ﻣﺤﺎﺻﺮﻩ ﺷﻬﺮ، ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻪ ﻓﺘﺢ ﺁﻥ ﺷﺪﻧﺪ. ﺍﯾﻞ ﺑﺎﺻﺮﯼ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯﻩ ﺑﻪ ﮐﻮچ نشینی ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﻓﺎﺭﺱ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻣﯽﺩﻫﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎﺯﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﯾﻞ ﭘﺎﺳﺎﺭﮔﺎﺩﯾﺎﻥ ﺩﻭﺭﻩ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﯾﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﺭﻡ ﮐﺎﺭﯾﺎﻥ ﺳﺎﺳﺎﻧﯿﺎﻥ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﻣﯽﺭﻭﺩ. ﺍﺯ ﮐﺎﺭﯾﺎﻥ ﺁﺗﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﺗﺸﮑﺪﻩٔ ﺷﻤﺎﻟﯽ ﻓﺴﺎ ﺑﺮﺩﻩﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻪ ﻧﯿﺮﯾﺰ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻪ ﻫﻨﺪﻭﺳﺘﺎﻥ ﺑﺮﺩﻩﺍﻧﺪ.
🔥 ﺁﺗﺸﮑﺪﻩ ﺁﺫﺭگشنسپ ﻭﯾﮋﻩ ﺍﺭﺗﺸﯿﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﻭ ﻣﺤﻠﯽ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺷﯿﺰ ﯾﺎ ﮔَﻨﺠَﮏ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺖ. ﺑﺮ ﭘﺎﯾﻪٔ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ واستوره ﻫﺎﯼ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺍﯾﻦ ﺁﺗﺸﮕﺎﻩ ﺑﺪﯾﻦ سبب ﺍﯾﻦ گونه ﻧﺎﻣﯿﺪﻩ ﺷﺪﻩﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﯿﺨﺴﺮﻭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﮔﺸﻮﺩﻥ ﺑﻬﻤﻦ ﺩﮊ ﺩﺭ ﻧﯿﻤﺮﻭﺯ ﺑﺎ ﺗﯿﺮﮔﯽ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﮐﻪ ﺩﯾﻮﺍﻥ ﺑﺎ ﺟﺎﺩﻭﯼ ﺧﻮﺩ ﭘﺪﯾﺪ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﺷﺪ. ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺁﺗﺸﯽ ﺑﺮ ﯾﺎﻝ ﺍﺳﺐ ﻭﯼ ﻓﺮﻭﺩﺁﻣﺪ ﻭ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﺎﺭﻩ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮐﯿﺨﺴﺮﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﭘﯿﺮﻭﺯﯼ ﻭ ﮔﺸﻮﺩﻥ ﺑﻬﻤﻦ ﺩﮊ ، ﺑﻪ ﭘﺎﺱ ﺍﯾﻦ ﯾﺎﻭﺭﯼ ﺍﻫﻮﺭﺍﯾﯽ ، ﺁﺗﺶ ﻓﺮﻭﺩﺁﻣﺪﻩ ﺭﺍ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻨﺸﺎﻧﺪ ﻭ ﺁﻥ ﺁﺗﺶ ﻭ ﺟﺎﯾﮕﺎﻩ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺁﺗﺶ ﺍﺳﺐ ﻧﺮ ( ﮔُﺸﺴﺐ ﯾﺎ ﮔُﺸﻨﺴﺐ) ﻧﺎﻣﯿﺪﻩ ﺷﺪ. ﺍﯾﻦ ﻣﺤﻞ ﻫﻢ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺗﺨﺖ ﺳﻠﯿﻤﺎﻥ ﻧﺎﻡ ﺩﺍﺭﺩ.
🔥 ﺁﺫﺭگشنسپ = ﺗﺨﺖ ﺳﻠﯿﻤﺎﻥ : ﺍﯾﻦ ﻧﺎﻡ ﺍﺯ ﺳﻪ ﻭﺍﮊﻩ ﺍﻭﺳﺘﺎﯾﯽ « ﺁﺫﺭ + ﮔُﺸﻦ + اﺳﭗ » ﺁﻣﺪﻩ ﮐﻪ ﺁﺫﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﺁﺗﺮ ﻭ ﺁﺗﺶ ، ﮔﺸﻦ ﺑﻪ چم ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﻭ اسپ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﺳﺐ ﭘﺎﺭﺳﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺭﻭﯼ ﻫﻢ ، ﺑﻪ چم ﺁﺫﺭ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺩﯾﻦ ﻣﺰﺩﯾﺴﻨﺎﯾﯽ ﺩﺍﺭﻧﺪﻩ ﺍﺳﺒﺎﻥ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺍﺳﺖ.
🔥 ﺗﺨﺖ ﺳﻠﯿﻤﺎﻥ ( ﯾﺎ ﺁﺗﺸﮑﺪﻩ ﺁﺫﺭﮔُﺸﻨَﺴﺐ ) ﻧﺎﻡ بخش ﺗﺎﺭﯾﺨﯽ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﺩﺭ ﻧﺰﺩﯾﮑﯽ ﺗَﮑﺎﺏ ﻭ ﺭﻭﺳﺘﺎﯼ ﺗﺨﺖ ﺳﻠﯿﻤﺎﻥ (ﺩﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻧﺼﺮﺕﺁﺑﺎﺩ) ﺩﺭ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﺁﺫﺭﺑﺎﯾﺠﺎﻥ ﻏﺮﺑﯽ ﻭ ۴۵ ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮﯼ ﺷﻤﺎﻝ ﺷﺮﻗﯽ ﺍﯾﻦ ﺷﻬﺮ ﺍﺳﺖ. ﺗﺨﺖ ﺳﻠﯿﻤﺎﻥ ﺑﺰﺭﮒﺗﺮﯾﻦ ﻣﺮﮐﺰ ﺁﻣﻮﺯﺷﯽ، ﻣﺬﻫﺒﯽ، ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻭ ﻋﺒﺎﺩﺗﮕﺎﻩ ﺍﯾﺮﺍﻧﯿﺎﻥ ﺩﺭ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﺳﻼﻡ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﻣﯽﺭﻓﺖ ؛ ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۶۲۴ ﻣﯿﻼﺩﯼ ﻭ ﺩﺭ ﺣﻤﻠﻪ ﻫﺮﺍﮐﻠﯿﻮﺱ ، ﺍﻣﭙﺮﺍﺗﻮﺭ ﺭﻭﻣﯿﺎﻥ، ﺑﻪ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺗﺨﺮﯾﺐ ﺷﺪ. ﺁﺑﺎﻗﺎﺧﺎﻥ ﺑﺮﺍﺩﺭﺯﺍﺩﻩ ﻫﻼﮐﻮﺧﺎﻥ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﯾﻦ ﺍﺳﻼﻡ ﮔﺮﻭﯾﺪﻩ ﺑﻮﺩ، ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﻭﯾﺮﺍﻧﻪﻫﺎﯼ ﺗﺨﺖ ﺳﻠﯿﻤﺎﻥ ﻣﺴﺠﺪﯼ ﺑﻨﺎ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺁﻥ ﻧﯿﺰ ﺑﻌﺪﻫﺎ ﻭﯾﺮﺍﻥ ﺷﺪ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺎﺷﯽﻫﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﻧﻘﻮﺵ ﻭ ﺧﻂ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺟﺎ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯﻩ ﺩﺭ ﻣﻮﺯﻩ ﺭﺿﺎ ﻋﺒﺎﺳﯽ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭﯼ ﻣﯽﺷﻮﺩ .
🔥 ﺁﺫَﺭِ ﺑُﺮﺯﯾﻦ ﻣِﻬﺮ ؛ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺳﻪ ﺁﺗﺸﮑﺪﻩ ﺑﺰﺭﮒ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﺍﺳﻼﻡ ، ﮐﻪ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﮐﻮﻩ ﺭﯾﻮﻧﺪ ﺧﺮﺍﺳﺎﻥ ﻭ ﺩﺭ ﻧﺰﺩﯾﮑﯽ ﺩﺭﯾﺎﭼﻪ ﺳﻮﻭﺭ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﺑُﺮﺯﯾﻦ ﻣِﻬﺮ ، ﺁﺗﺶِ ﺧﺎﺹِ ﻭﺍﺳﺘﺮﯾﻮﺷﺎﻥ (ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﺍﻥ) ﺍﯾﺮﺍﻥﺯﻣﯿﻦ ﺍﺯ ﺟﺎﯾﮕﺎﻩ ﻭ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﻭﯾﮋﻩﺍﯼ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. در اوستا، ﺍﺯ ﮐﻮﻩ ﺭﺋﻮﻧﺖ (ﺭﯾﻮﻧﺪ) ، ﮐﻪ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﻣﺘﻦ ﭘﻬﻠﻮﯼ «بندﻫﺶ »؛ ﺩﺭ ﺑﺎﻻﯼ ﺁﻥ، ﺁﺫﺭﺑﺮﺯﯾﻦﻣﻬﺮ ﺑﺮ ﭘﺎﯼ ﮔﺮﺩﯾﺪﻩ، ﯾﺎﺩ شده است.
🔥🔥🔥
نقل از درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر