موبد رستم شهزادی
آیین
اشوزرتشت پر از نیروی زندگی وکوشش وجوشش است .در ویشی و دَریوزِگی
وقَلَندَری وانزوا در آن راهی ندارد ونسبت به زندگانیِ دنیا، بی اعتنا
نیست.این دیــن می آموزد که از همه زشــتیهای جـهانی برای پاداش دیگر سرا،
نباید چشم پوشی کرد وبردباری نمود ومی گوید:
اگر دیو طبیعـــــــــت را بهشـــــــــــتی هم اینـــــــــــجا و هم آنـــــجا در بهشــــتی
اشوزرتشت در( یسنای 30 بند 11 )می فرماید :
"ای
مردم، اگر از حکمِ ازلی که مزدا برقرار داشته برخوردار می گشتید واز
خوشیهای این گیتی وسرای دیگر واز رنجِ جاودانی وزیانِ دروغ پرسـتان واز
سـود وبــهره راستی خواهان آگاه می شدید، آنگاه به راهی می رفتیدکه در
آینده هماره جهان به شما خوش خواهد بود."
باز در بند 14 در همین یســنا آمده :
"آری ای
مـزدا، از پاداشِ گرانبــهایِ تو در همین جــهان کســـی بهره مند خواهد شد
که پیوسته در کار وکوشش باشد."یعنی پاداش ایزدی در هردو جهان تنها باستایش
ونماز فراهم نمی گردد بلکه باید کار هم کرد، کاری که خود ودیگران را
خوشبـخت کند وبالاتر ازاین در جای دیگر اوسـتا آمده :"هرکه دانـه ای
نیـــکی کارد،پـاداش آن برابر است با ده ها وصد ها نــماز وطاعت".بالاتر از
همه، نماز گزاردن ودر زنـدگانی به کار وکوشـش پرداختن نیز کافـی نیــست،
باید اندیشــه هم پاک باشد ودر واقع اندیشـــۀ نیــک سرچشمۀ همۀ خوبیــــها
ست.(گاتها ترجـــمه شادروان پورداود صفحه 74).
برگرفته از کتاب زرتشت و آموزه های او نوشته روانشاد موبد رستم شهزادی
نقل از سایت دین بهی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر