گام های رازوری(:عرفان) دردین زرتشت

شناخت خداوند، پرورش و پویایی ویژگی های اخلاقی و نزدیک شدن به اهورامزدا(:دانایی وآگاهی بیکران)، برجسته ترین آماج (:هدف) سفارش شده اَشوزرتشت در زندگی مرتوگان (:انسان) است. آموزگار وپیام آور ایرانی باور داردکه اگر مرتوگان رفتار خود را به شش فروزه یی که از اهورا (:هستی مند) سرچشمه گرفته هماهنگ سازد، گذری به هفتمین گام نیز خواهد داشت و به جایگاهی خواهد رسید که به جز خداوند و آگاهی از هستی چیزی نخواهد دید ونخواهد بود.

نخستین گام در راه نزدیک شدن به مزدا (:دانایی وآگاهی)، وَهومن یا منش نیک است، این واژه درزبان پارسی به بهمن تبدیل شده است. نیک اندیشی یکی از فروزه های ذاتی اهورا(:هستی مند) است که انسان نیز بایستی در نخستین گام آن را درخود پویا سازد وپرورش دهد. با همه رویدادهای هستی وپی آمدهای زندگی با نیک منشی برخورد کند.

گام دوم، گزینش اَشَه وَهیشْتَه یا بهترین اشویی است. این واژه در گویش پارسی به ریخت (:شکل) اردیبهشت درآمده است. اشویی در ذات اهورا (هستی مند)، هنجار درست و توانایی دادگری (:قانون مداری) است، این فروزه نیزدر مرتوگان(:انسان) کوششی برای هماهنگی در رفتار بر پایه اشویی، همانا پیوستن به هنجارراستی است. در این گام جز راستی وبهترین آن راه دیگری گزینش نخواهد شد.

خْشَترَه وَئیریَه که در گویش پارسی به ریخت (:شکل) شهریور درآمده است، توانایی مینوی و پادشاهی برخویشتن است. توانایی بهره گیری ازگذشت ومهربانی، توانایی نگاهبانی از رفتارناهنجار، توانایی پاسداری ازحق و مبارزه با دروغ، توانایی رسیدن به آزادی و آزاد منشی و توانایی بخشش ودهش ازداشته های خویش
که گام سوم در راه شناخت ورازوری است.

گام چهارم، فروزه «مهرورزی» است که در گات ها به گونه "سپنتَه آرَمئی تی" بیان شده و در گویش پارسی به سپندارمذ یا اسپند تبدیل شده است. "سپنته" به چم مقدس و "آرمیی تی" به چم آرمان است (آرمان پاک ومقدس) در بینش اشوزرتشت، بین مرتوگان (:انسان) و مزدا (:دانایی وآگاهی بیکران) دوستی و همکاری برقراراست، ترس و بیدادی از دانایی درکار نیست. درابن گام شایسته است تا مرتوگان (:انسان) فروزه «مهرورزی» را در خویش افزایش دهد، دلداده ای سپندینه گردد. خویشتنداری، گذشت، فروتنی، مهربانی، بخشندگی و دهشمندی را که از پرتوهای این فروزه اند دررفتار خویش پویا سازد.

گام پنجم در رازوری بینش زرتشت "هَه اوروَتات" است که در گویش پارسی به گونه خورداد بیان شده  وبه چم رسایی و (:کمال) است. در این گام وپشت سرگذاشتن گام های پیشین، رسایی وبالندگی در مرتوگان (:انسان) پدیدار خواهد شد و او را کم کم به جایگاه مرتوگان (:انسان) آرمانی همسان خواهد کرد.

ششمین گام رازوری "امره تات" است که درگویش پارسی به ریخت امرداد در آمده است وبه چم نامیرایی وجاودانگی است.
در بینش اشوزرتشت رسایی که در گام پنجم پیش آمده با گام جاودانگی که ششمین گام است به هم پیوسته می باشند. به این چمار (:یعنی) اگر مرتوگان (:انسان) به رسایی برسد خود به خود به «بی مرگی» نیز خواهد رسید. بی گمان این فروزه نیز از ویژگی ذاتی اهورا(:هستی مند) است ولی مرتوگان نیز بر پایه هنجاری که در آفرینش او پیش بینی شده به گونه ای دیگر و به گونه نسبی جاودانه خواهد شد.

هفتمین گام، در راه  رازوری (:عرفان) و شناخت اهورامزدا(:دانایی وآگاهی بیکران هستی مند)، سپنتامن گونه شدن و سرَئوشَه است این واژه درگویش پارسی به گونه «سروش» بیان شده ، روشنایی راستین و ندای اهورایی است که چون فروزه ای، نهاد مرتوگان (:انسان) و دیده دل رازور(:عارف) را روشن خواهد کرد، بنابراین درکنار کار وکوشش، گام های رازوری نیز می تواند درمرتوگان سپری شود، فروزه هایی چون پاکی و راستی، توانایی سازنده برخویشتن و مهرورزی پویا خواهد شد تا رسایی و پایندگی در نهاد او فزونی وپایدار گردد.

نقل از درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان