جشن‌های سالانه ایرانی‌مان
جشن می خواره🍷
جشن «می خواره» برابر است با هجدهم امرداد ماه.
در «سُغد» و «ورارود» که ابوریحان بیرونی نیز از آن یاد میکند برابر با هجدهمین روز امرداد ماه یا «اشناخندای» سغدی میداند.
با توجه به گفتار بیرونی که ویژگی جشن «می خواره» را نوشیدنی ناب یاد میکند و نیز با توجه به چند شاهد دیگر، می‌توان چنین برداشت کرد که یکی از ویژگی‌های جشن امردادگان، نوشیدن نوشیدنی‌های ویژه‌ای همچو افشرهی گیاه «هوم» و آبجو نیز باشد.
گیاه ورجاوند «هوم» و افشرهی آن برای مردمان ایران همواره یک نوشابه‌ی جاودانی و عامل بی‌مرگی دانسته شده است. آنچنان که از منابع هندو همانند «ریگ ودا» برمی‌آید، این نوشیدنی و نیز جام آن به نام «اَمرته» شناخته می‌شده که به معنای بی‌مرگی است.
همین‌گونه در «ایلیاد» هومر برای شستشوی «آشیل» پهلوان استورهای یونانی از نوشابه‌ای جاودانی به نام «اَمبروسیه» یاد شده است که آن نیز با بی‌مرگی در پیوند است.
هوم نام نوشابه‌ای سپنت بود كه زرتشتیان در زمان‌های ویژه می‌نوشیدند. همچنین هوم در زمان ساسانیان نام افرادی هم بوده است. حتا گفته می‌شود نام یكی از پیامبران پیش از اشوزرتشت نیز بوده است.
برگرفته از درگاه ایرانیان زرتشتی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر