🌻 جشن
شهریورگان 🌾
جشن شکوه پایداری و شهریاری
جشن خشنودی پادشاهی بر خویشتن
جشن دلپذیر خودشناسی
گاه رهایی از بیدادها
هنگام پیوستن به دادخواهی
تابش شکوفایی، فره ایزدی، بر چهره پارسایان
بر نیک اندیشان روزگار خجسته باد.
🌻واژه‌ی شهریور در اوستا به گونه‌ی
خشترَه وَئیَه آمده است که به معنی شهریاری نیرومند است.
جشن شهریورگان در شهریور روز از شهریور ماه
برگزار می‌شود.
این روز در گاه‌شمار(:تقویم) کهن ایران، چهارمین
روز از ماه شهریور و در برابری با تقویم کنونی خورشیدی سی‌ام امرداد ماه است.
مردم در این روز گردهم می‌آیند و پس از برپایی
نیایش همگانی به جشن و پایکوبی می‌پردازند.
چند سالی است که برپایه‌ی اعلام انجمن موبدان،
شهریور روز از شهریور ماه، روز پدر نامیده شده است.
🌻ای امشاسپندان شما همه هم فکر و همگام
بخشایش نیک را به ما مردم ارزانی دارید.
آیین راستی و پاکی و منش نیک را به ما بیاموزید
که عشق و ایمان به خدا در نهادمان افزایش یابد.
پروردگارا.
ما با قلبی آکنده از مهر تو را می‌پرستیم و
خواستاریم به شادی و خوشبختی جاودانی مزدا دست یابیم.
(یسنا هات۵۱ بند۲۰)
🌾خشتره وئیریه در زبان پارسی به گونه‌ی
شهریور آمده است.
این امشاسپند نماد شهریاری مینویی، توانایی خدایی
و پادشاهی بر خود است.
در اوستا «خْشَتره وئیریَه» و در پهلوی
«شَهرِوَر» و در پارسی «شَهریوَر» است.
بخش نخست این واژه به معنای شهریاری و شهر است
و فرديد از شهر، همانا کشور است، چنان‌که سرزمین ایران را، ایرانشهر می‌نامیدند.
بخش دوم این واژه(وئیریه) فرنام است. خشتره‌وئیریه،
به معنی آرمان‌شهر یا شهریاری آرمانی یا توانایی مینوی آرمانی است.
در استوره پ‌های زرتشتی و ایرانی این امشاسپند
نماد شهریاری و فّر و فرمانروایی اهورامزدا و نگاهبان آسين‌ها و پاسدار فَر و پیروزی
شهریاران دادگر و یاور بینوایان و دستگیر نيازمندان است.
🌾شهریور به معنی «شهریاری و نیرومندی
اهورایی» و در جهان مادی پاسبان فلزات است. شهریاری اهورایی از هنجار هستی برمی‌خیزد
و همه‌ی جهان را دربر می‌گیرد.
🌾در اوستا از شهريور كشور جاودانی اهورامزدا،
سرزمين انوشه و بهشت برين نام برده شده، همان جايی‌ست كه خود اهورا و ايزدان مى‌باشد،
كه آدمی چنان در راستی و اشايی و برای شادی ديگران و آبادانی كوشا باشد و در
مهربانی زندگانی كند كه پس از مرگ در اين جايگاه، روان و فر به شايستگى باشد
ايرانيان در اين روز به آتشكده مى‌روند ستايش و
نيايش ويژه‌ای بر پا مى‌دارند و در آتشكده، چوب‌های خوشبو و اسپند و بر آتش مى‌گذارند و بوی خوش و گرما آدمی را به مهمانی
نيايش زيبايی به سوی اهورامزدا مى‌كشاند.
واژه شهریور، در اوستا به صورت «خْشَتره وَئیریَه»
آمده است که شهریاری نیرومند و مینویی معنی می‌دهد.
در گاهشماری ترادادی(:سنتی) سی روزه زرتشتیان،
چهارمین روز در هر ماه شهریور فرا می‌رسد، آن روز جشن شهریورگان است.
بی‌گمان چنین جشنی در ایران باستان گرامی داشته
شده است، اکنون نیز زرتشتیان به باور ترادادی خود همانند جشن‌های دیگر ماهیانه در
بسیاری از شهرها و روستاها، بهدینان در مکان‌های همگانی و تالارها گردهم می‌آیند،
نیایش همگانی برپا می‌دارند.
سخنرانان به اهمیت جایگاه سروری و شهریاری در
همبودگاه(:جامعه) مردمی اشاره می‌کنند، سپس با برنامه‌های شاد و سرگرم کننده، جشن
شهریورگان را به پایان می‌برند.
🌾«شهریور»،
به معنی «شهریاری آرمانی»، در گات‌ها (سروده‌های اشوزرتشت) یکی از فروزه‌های
اهورامزدا و در اوستای نو یکی از امشاسپندان است و او را مینوی جوانمردی نیز
خوانده‌اند.
🌾جشن شهریورگان پیوندی نیز با استوره
نبرد نخستین انسان (کیومرس)، با اهریمن دارد. در این استوره، کیومرس با یاری
امشاسپند شهریور بر اهریمن پیروز شده و دوران پیروزی و شهریاری بشر بر زمین آغاز می‌شود.
🌾در اندرز نامه «آذرپاد مهراسپندان» نیز
آمده است:
«در شهریور روز شاد باش زیرا که شادی ویژه
مردمانی ست که شهریار گزیده خوب داشته باشند».
ابوریحان بیرونی همچنین روایت می‌کند که:
«در شهریورگان آتش‌های بزرگ می‌افروختند
و عبادت خدا و ستایش او را زیاد می‌کردند و برای خوردن و دیگر شادمانی‌ها به گردهم
جمع می‌شدند».
🌱در نسک(:کتاب) پهلوی «بُندَهِش»، آنجا
که «درباره چگونگی گیاهان» سخن به میان می‌آید، از میان گل‌ها، «شاه اِسپَرغم» گل
ویژه شهریور شناخته شده است و شاه اِسپَرغم همان Ocimum
Basilicum یا ریحان یا نازبو است.🌸
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر