✅هر چند تاریخ دقیق تدوین اوستا مشخص نیست، بدون تردید یکی از کهن ترین و اصیل ترین نمونه های تبلور فرهنگ ایران باستان به شمار می رود. گاتها یا گاثا با مفهوم لغوی «سرود مذهبی» یا «سرود خوانی، و یشت به معنی «نیایش موسیقیایی با آهنگ خوانده می شده است بندهای گاتها از سه تا پنج پاره هجایی هم وزن با کشش یکسان تشکیل می یافته و نزدیک به میانه هر مصراع وقفه یا سکوتی داشتند، در نتیجه آنها را با آهنگ مشابهی می خوانده اند.
✅این سرودهای مذهبی آهنگین که در حقیقت نوعی ترتیل یا خوانندگی با تأنی و تجوید به شمار می رود، بنا بر پیشینه دیرینه ای که داشته است، هنوز در میان زردشتیان ایران و پارسیان هند رواج دارد. از سوی دیگر، چنان که پژوهش های اخیر نشان می دهد سرودهای مذهبی مهری نخست از ایران به امپراتوری روم رفته و تا بریتانیا رواج یافته است؛
✅ بدین جهت میان ترتیل کلیسای قدیم مسیحی و ترتیل زردشتی شباهت زیادی وجود دارد. این گونه ترتیل پیش از سال ۶۷ق م و رواج آیین مهر در قلمرو رومیان، از ایران به اطراف مدیترانه باید رفته باشد. لذا بسیاری از ویژگی های ترتیل زردشتی مانند خوانندگی گروهی در ترتیل مسیحی کارآرایی دارد و حتی برخی از انواع آن مانند شیوه هیپولیدیان همانند ترتیل زردشتی در میانه بزرگ اجرا می شود و به شاهد یا فائق پایان می گیرد و نواخوانی مکرری دارد که در گروه های پیاپی پدیدار می شود.
✅قرينه دیگر آوازهای گریگوری کلیسا است که از لحاظ دوبخشی بودن پرسش و پاسخ، شباهت کاملی به ادم گرفتن، دسته های سینه زنی ایران دارد و این همبستگی با همانندی را تأیید می کند.
برگرفته از درگاه زرتشت و مزدیسنان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر