نوروز در میان هزاره‌ها
هزاره‌ها از اقوام پارسی زبان، مرکز افغانستانِ امروزی هستند که نوروز را جشن می‌گیرند. از مراسم نوروزی مردمان غور و غزنه و بامیان و… می‌توان به چهارشنبه سوری، کمپیرک (پیک نوروزیِ این دیار، مانند حاجی فیروز، میر نوروزی، کوسه برنشین و… در مناطق دیگر)، حلوا پزی و بازی و شعرخوانی و گپ‌زنی و شادخوارگی اشاره کرد (خاوری، ۱۳۹۲: ص ۲۸۰-۲۸۲).
بسیاری از مردم افغانستان (به ویژه هزاره‌ها و مردم بدخشان) هر سال برای نوروز به مزار شریف (بلخ نو) می‌روند و به جشن و تفریحاتی چون بزکشی، کاغذبازی، اسپک سواری، تخم مرغ جنگی، آواز خوانی و اتن (رقص خراسانی) می‌پردازند و با «هفت میوه» و «کلوچه نوروزی» از هم پذیرایی می‌کنند. دشت بلخ نیز در این روزها پوشیده از گل‌های سرخ رنگ است و زیبایی ویژه‌ی خود را دارد. از ویژه ترین مراسم نوروز در مزار شریف، برافراشتن «درفش نوروزی» یا «میله گل سرخ» است، که به باور برخی پژوهشگران از لحاظ رنگ و رسم، ریشه در درفش کاویانی دارد. حتی می‌توان سنت مردم خراسان برای رفتن به مزارشریف (بلخ نو) را ریشه در رسم باستانی زیارت آتشکده‌ی نوبهار بلخ دانست. طالبان در دوره‌ی سیاه فرمانروایی‌اش بر افغانستان، برگزاری نوروز و برافراشتن درفش نوروزی را نیز (به استناد به فتوای ابن تیمه و امام محمد غزالی که نوروز را رسم مجوسان و گبرکان اعلام کرده اند) ممنوع کرده بود.
نوروز در میان پشتون‌ها
پشتون‌ها نیز از اقوام اصیل ایرانی هستند که در جنوب و شرق افغانستان و بخش‌هایی از پاکستان می‌زیند. در این روز در قندهار مردم با آمدن نوروز حال و هوایی خاص پیدا می‌کنند، آنها این روز را به کشتی گیری، پهلوانی و اسپدوانی می‌پردازند و اغلب مردم در «ارغنداب» دور هم جمع می‌شوند. …مردمان هلمند در خلیج تجمع می‌کنند و به بازی‌های گوناگون می‌پردازند (قادری، ۱۳۸۷: ص ۲۷)، شوربختانه در چند دهه‌ی گذشته با ظهور قوم گرایی پشتون و طالبان، برگزاری نوروز میان پشتون‌ها کمرنگ شده است.
👈بنمایه:
نوروز پیوندگاه ایرانشهر-
بهروز پویا
نقل از درگاه سرای زرتشت
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر