موبد نیکنام
دراستوره های باستانی ایران، هنگامی که فریدون بر ضحاک تازی چیره گشته، او را در بخشی از کوه دماوند به بند کشیده است، شاید برای پاسداری از پیروزی فریدون و پایان بیداد ضحاک باشد.
باور ترادادی(:سنتی) و گویاتری نیز پشتوانه این آیین نوپای اوستا خوانی در دامنه دماوند است.
روایت شده که واپسین(:آخرین) سوشیانت(:سود رسان مقدس) در اندیشه موبدان ساسانی، «شابهرام ورجاوند» نام داشته است و از دامنه کوه دماوند پیدایش(:ظهور) خواهد کرد.
گفتنی است به باور استوره ای آن روزگار عمر جهان را دوازده هزار سال می پنداشتند و در راستای چنین باوری، زرتشت در سه هزاره دوم زاده شده است و در هزاره های پس از آن هریک از «اُشیدرها» (سوشیانت ها) خواهند آمد که پایان بخش دوره سوشیانت ها، «شابهرام ورجاوند» خواهند بود.
بر پایه همین نگرش استوره ای، برخی از پارسیان (زرتشتیان هندوستان) که سالیانی پس از شکست ساسانیان به هند کوچ کرده اند. همچنان به این استوره باور داشته، کوه دماوند را سپندینه(:مقدس) و گرامی می دانند و هرگاه به زادگاه نیاکانشان، ایران سفر کنند. برنامه ای نیز در دامنه کوه دماوند خواهند داشت تا آیین ترادادی(:سنتی) «آفرینگان خوانی گاهنبار» (سرایش بخش هایی از اوستا) و داد و دهش را برپا دارند.
ناگفته پیداست که بازاریابی برگزارکنندگانِ تور های گردشگری پارسیان هند در ایران نیز تاثیرمناسبی در برگزاری «آیین گهنبار» داشته است. این برنامه یک آیین نوپا بوده و پیشینه چندانی ندارد. و از آموزه های زرتشتِ، آموزگار و پیام گوی آیین راستی و خرد نیست.
🔥🔥🔥
نقل از درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
دراستوره های باستانی ایران، هنگامی که فریدون بر ضحاک تازی چیره گشته، او را در بخشی از کوه دماوند به بند کشیده است، شاید برای پاسداری از پیروزی فریدون و پایان بیداد ضحاک باشد.
باور ترادادی(:سنتی) و گویاتری نیز پشتوانه این آیین نوپای اوستا خوانی در دامنه دماوند است.
روایت شده که واپسین(:آخرین) سوشیانت(:سود رسان مقدس) در اندیشه موبدان ساسانی، «شابهرام ورجاوند» نام داشته است و از دامنه کوه دماوند پیدایش(:ظهور) خواهد کرد.
گفتنی است به باور استوره ای آن روزگار عمر جهان را دوازده هزار سال می پنداشتند و در راستای چنین باوری، زرتشت در سه هزاره دوم زاده شده است و در هزاره های پس از آن هریک از «اُشیدرها» (سوشیانت ها) خواهند آمد که پایان بخش دوره سوشیانت ها، «شابهرام ورجاوند» خواهند بود.
بر پایه همین نگرش استوره ای، برخی از پارسیان (زرتشتیان هندوستان) که سالیانی پس از شکست ساسانیان به هند کوچ کرده اند. همچنان به این استوره باور داشته، کوه دماوند را سپندینه(:مقدس) و گرامی می دانند و هرگاه به زادگاه نیاکانشان، ایران سفر کنند. برنامه ای نیز در دامنه کوه دماوند خواهند داشت تا آیین ترادادی(:سنتی) «آفرینگان خوانی گاهنبار» (سرایش بخش هایی از اوستا) و داد و دهش را برپا دارند.
ناگفته پیداست که بازاریابی برگزارکنندگانِ تور های گردشگری پارسیان هند در ایران نیز تاثیرمناسبی در برگزاری «آیین گهنبار» داشته است. این برنامه یک آیین نوپا بوده و پیشینه چندانی ندارد. و از آموزه های زرتشتِ، آموزگار و پیام گوی آیین راستی و خرد نیست.
🔥🔥🔥
نقل از درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر