برشنوم، از مهم‌ترین و ارزشمندترین مراسم پاکی و پاکیزگی(:تطهیر) برای زرتشتیان است. برشنوم ۹شبانه‌روز به درازا می‌انجامد بدین خاطر به آن نُشوه یا نه‌شبه نیز می‌گویند.
گاهی به اشتباه این مراسم را Nahan ساده شده می‌گویندNahan یکی دیگر از آداب پاکیزگی است که در زمان‌هایی نظیر پیش از سدره‌پوشی اجرا می‌شود.
واژه برشنوم به معنای سر یا بالاترین نقطه می‌باشد چرا که شستشو و پاکیزگی از سر آغاز می‌شود و به پایین بدن می‌رسد.
این واژه از واژه اوستایی "بَرِشنو" می‌آید که به معنای بلن می‌باشد. تا ۱۰۰ سال پیش، امکان آن بود تا همه بهدینان آداب برشنوم را بگذرانند بویژه افرادی که با نسا(:جسد) در تماس بودند اما امروزه ویژه موبدان و کلاس‌های موبدی شده است. در فرگرد ۹ از کتاب وندیداد درباره برشنوم و آداب آن سخن گفته و توضیح می‌دهد که به مکانی که برشنوم در آن اجرا می‌شود #برشنوم‌گاه می‌گویند. برشنوم‌گاه فضای بازی است به طول ۵۰ و پهنای ۴۰ فیت(۱۵ در ۱۲ متر) که کف آن توسط شن و یکسری سنگ‌های خاصی که در میان برشنوم‌گاه قرار دارد پوشیده شده است که در کنار آتشکده‌ها بنا می‌شوند.
موبدی که برگزار کننده برشنوم است، پیشتر شایستگی و کفایت اجرای آن را کسب کرده پس مراسم را به هنگام صبح و پس از نیایش‌های مفصل شروع می‌کنند و از آن زمان به بعد، فرد باید به گوشه‌نشینی بپردازد و قوانین و آداب خاصی را با دقت اجرا کند. برای نمونه زمان زیادی را به نیایش اختصاص می‌دهد، خواندن نماز در تمامی گاه‌های روز، خوردن یکسری خوراکی‌های مخصوص پس از گرفتن باج، نداشتن تماس فیزیکی با دیگران، تماس نداشتن با آب، چوب و ...
در واقع گاهی از برشنوم به عنوان آداب برای شروع انزوای مینویی(:معنوی) نیز یاد می‌شود.
در بامداد روزهای ۴ و ۷ و ۱۰ برشنوم افراد شرکت‌کننده تحت شستشو و حمام خاصی بنام #نوشو قرار می‌گیرند و موبد آب را بر سر آنها می‌ریزد. در آخر مراسم در صبح روز دهم پایان می‌یابد.
امروزه برای برگزاری مناسک بسیار مهم و مفصل نظیر یسنه‌خوانی و وندیدادخوانی، تنها موبدانی که برشنوم را طی کرده‌اند می‌توانند مسئولیت برگزاری آنها را قبول کنند.
همچنین پیش از برگزاری جشن "ناوَر" و "مَرتَب" جشن‌های مربوط به دوره‌های موبدی برشنوم باید برای موبد جوان برگزار شود و موبدانی که مراسم یشت نیرنگ‌دین(تقدیس گمیز گاو) را برگزار می‌کنند حتمن باید برشنوم را طی کرده باشند.
(✍️هیربد دکتر #رامیار_پرویز_کارانجیا، رئیس مدرسه دادار آثورنان بمبئی هند)
گاهی به اشتباه این مراسم را Nahan ساده شده می‌گویندNahan یکی دیگر از آداب پاکیزگی است که در زمان‌هایی نظیر پیش از سدره‌پوشی اجرا می‌شود.
واژه برشنوم به معنای سر یا بالاترین نقطه می‌باشد چرا که شستشو و پاکیزگی از سر آغاز می‌شود و به پایین بدن می‌رسد.
این واژه از واژه اوستایی "بَرِشنو" می‌آید که به معنای بلن می‌باشد. تا ۱۰۰ سال پیش، امکان آن بود تا همه بهدینان آداب برشنوم را بگذرانند بویژه افرادی که با نسا(:جسد) در تماس بودند اما امروزه ویژه موبدان و کلاس‌های موبدی شده است. در فرگرد ۹ از کتاب وندیداد درباره برشنوم و آداب آن سخن گفته و توضیح می‌دهد که به مکانی که برشنوم در آن اجرا می‌شود #برشنوم‌گاه می‌گویند. برشنوم‌گاه فضای بازی است به طول ۵۰ و پهنای ۴۰ فیت(۱۵ در ۱۲ متر) که کف آن توسط شن و یکسری سنگ‌های خاصی که در میان برشنوم‌گاه قرار دارد پوشیده شده است که در کنار آتشکده‌ها بنا می‌شوند.
موبدی که برگزار کننده برشنوم است، پیشتر شایستگی و کفایت اجرای آن را کسب کرده پس مراسم را به هنگام صبح و پس از نیایش‌های مفصل شروع می‌کنند و از آن زمان به بعد، فرد باید به گوشه‌نشینی بپردازد و قوانین و آداب خاصی را با دقت اجرا کند. برای نمونه زمان زیادی را به نیایش اختصاص می‌دهد، خواندن نماز در تمامی گاه‌های روز، خوردن یکسری خوراکی‌های مخصوص پس از گرفتن باج، نداشتن تماس فیزیکی با دیگران، تماس نداشتن با آب، چوب و ...
در واقع گاهی از برشنوم به عنوان آداب برای شروع انزوای مینویی(:معنوی) نیز یاد می‌شود.
در بامداد روزهای ۴ و ۷ و ۱۰ برشنوم افراد شرکت‌کننده تحت شستشو و حمام خاصی بنام #نوشو قرار می‌گیرند و موبد آب را بر سر آنها می‌ریزد. در آخر مراسم در صبح روز دهم پایان می‌یابد.
امروزه برای برگزاری مناسک بسیار مهم و مفصل نظیر یسنه‌خوانی و وندیدادخوانی، تنها موبدانی که برشنوم را طی کرده‌اند می‌توانند مسئولیت برگزاری آنها را قبول کنند.
همچنین پیش از برگزاری جشن "ناوَر" و "مَرتَب" جشن‌های مربوط به دوره‌های موبدی برشنوم باید برای موبد جوان برگزار شود و موبدانی که مراسم یشت نیرنگ‌دین(تقدیس گمیز گاو) را برگزار می‌کنند حتمن باید برشنوم را طی کرده باشند.
(✍️هیربد دکتر #رامیار_پرویز_کارانجیا، رئیس مدرسه دادار آثورنان بمبئی هند)
نقل از کانال ایرانیان زرتشتی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر