در بینش زرتشت نماز خواندن ثوابی ندارد ونخواندن آن گناهی را درپرونده کسی افزون نخواهد ساخت بلکه مرتو (:انسان) برای رسیدن به آرامش و اشا (:هنجار درست هستی)، اراده می کند که در زمان هایی از شبانه روز با دست های برافراشته رو به سوی روشنایی کند و اهورامزدا به چم سرچشمه دانایی وآگاهی در هستی را ستایش کند.
در این بینش نماز تنها به گفتار نیست بلکه بهترین شیوه نماز ونیایش انجام کارنیک و کردار شایسته برای همگان است تا روان هستی خشنود گردد.
بنابراین کسی که نماز و نیایش به جا می آرد، در همه حال خدمتگزار هازمان (:جامعه) راستی خواهد بود و روان هستی را با کارهای نیک و سازنده خویش خشنود خواهد کرد.
آنکه چنین نیایش هایی را نداشته باشد در پیشرفت و سازندگی هازمان راستی جایگاهی نخواهد داشت و بیگمان از بی هویتی خود در زندگی وجایگاه مرتوگانی (:انسانی)، روان آرام و شادی نخواهد داشت.
🔥🔥🔥🔥🔥🔥
نقل از درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر