نوری که پشت سر عکس های زرتشت است، چیست؟ همان هاله نور پیامبری است؟

 

موبد نیکنام

درود بیکران،  نگاره ای که از اشوزرتشت در دست داریم و هنرمندان کنونی چندین گونه آن را با آب ورنگ تازه ای به جلوه می آورند،  در آغاز یک نگارگر(:نقاش) پارسی در هندوستان بیش از یک سده پیش پدید آورده است.

این هنرمند با نگرش به چهره ای که ایرانیان باستان در چگونگی رنگ پوست، چشم وابرو، فرم بینی، ریخت مو ومژه و پوششی که در خراسان بزرگ برتن داشته اند. به یادگار گذاشته وبرای اینکه سپندی آن را بیان کرده باشد هاله نور را بر پشت سر آن آورده است.

نياکان ما واز آنچه در اوستا آمده است باور به "خورنه" (فر وشکوه)، داشته اند. این فر به ریخت نوری بوده است که پیرامون تن هرکس را دارد تا هنگامی که جان دارد. و هنگامی که مرتو(:انسان) بیجان گردد این روشنایی(:خورنه)، ازبین خواهد رفت وباور داشتند که سگ وبرخی جانوران دیگر این روشنایی را به چشم می بینند به همین روی در ایران باستان "آیین سگ دید" پس از درگذشتن داشته اند.

گفتنی است باور داشته اند که این روشنایی در سر بیشتر بوده است چون جایگاه خرد ودانایی بوده است و برای همین به هنگام نیایش کلاه بر سر داشته اند تا خورنه آنان به هنگام نماز پایدار بماند و با آرامش بیشتری به نیایش باشند.

تاجی که پادشاهان نیز بر سر داشته اند برای پایداری فر وشکوه پادشاهی آنان بوده وآیین تاجگذاری جایگاه سپندی داشته است.

از آنجا که هرچه مرتو خردمند ودانا تر بوده وبا پارسایی وپرهیزگاری خویش ازگروه "اشوان" (:نیکان و درست کرداران) به شمار آمده روشنایی پیرامون تن وبه ویژه سر او بیشتر وگسترده تر بوده است نقاش نگاره اشوزرتشت که همه او را از گروه اشوان می دانیم، پیرامون سر این آموزگار و پشت سر این پیام آور راستی را روشنایی به یادگار گذاشته است.

🔥🔥🔥🔥🔥🔥

برگرفته از درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان