۱_نخست باید بدانیم که زبان پارسی دارایِ بیستوچار (۲۴) بندواژه یا وات است.
ا_ب_پ_ت_ج_چ_ خ_د_ذ_ر_ز_ ژ_س_ ش_غ_ف_ک_گ_ل_م_ن_و_ه_ی
۲_در این میان هشت بندواژه، تازی اَستند و در زبان پارسی جایی ندارند.
❌ث_ح_ص_ض_ط_ظ_ع_ق❌
هر واژهای که با این بندواژهها⬆️⬆️ نوشته شود، سَددرسَد تازی است، به جُز واژههایی که به نادرست با این بندواژهها نوشته میشوند.
مانند:
✔️تهمورس✔️
درست است،نه
✖️طهمورث✖️
✔️توفان✔️
درست است،نه
✖️طوفان✖️
✔️توتی✔️
درست است،نه
✖️طوطی✖️
✔️اروس✔️
درست است،نه
✖️عروس✖️
✔️غوری✔️
درست است،نه
✖️قوری✖️
و دهها واژهیِ دیگر...
۳_هر واژهای که با بندواژهیِ《ذ》 آغاز شود ، سددرسد تازی است به جز واژههایی که به نادرست با واتِ 《ذ》 آغاز میشوند.
مانند:
✔️زغال✔️
درست است، نه
✖️ذغال✖️
✔️زوب✔️
درست است، نه
✖️ذوب✖️
✔️زرَت✔️
درست است، نه
✖️ذرت✖️
نکته: واژههایی هَستند که بندواژهیِ 《ذ》را دارند و پارسیاند.
مانند:
✅گذر_گُذرا_بنیادگذار_آذر_پذیرش و...
۴_هر واژهای که همزه(ء) داشته باشد سَددرسَد تازی است، به جز واژههایی که به نادرست با همزه(ء) نوشته میشوند.
مانند:
✔️آیینه✔️
درست است،نه
✖️آئینه✖️
✔️آیین✔️
درست است، نه
✖️آئین✖️
✔️پاییز✔️
درست است،نه
✖️پائیز✖️
و...
۵_هر واژهای که با نون دروغین(تنوین) نوشته شود، تازی است.
نکته: واژگان پارسی نباید با نون دروغین(تنوین) نوشته شوند.
مانند:
✔️گاهی✔️
درست است،نه
✖️گاهاً✖️
✔️به ناچار✔️
درست است،نه
✖️ناچاراً✖️
✔️جانی✔️
درست است،نه
✖️جاناً✖️
✔️دوم✔️
درست است،نه
✖️دوماً✖️
۶_《یَت》نشانهیِ (بُنواژهسازِ دروغین) تازی است و نباید در واژگان ایرانی بکار برده شود.
مانند:
✔️دوگانگی✔️
درست است،نه
✖️دوییت✖️
✔️خودپسندی✔️
درست است،نه
✖️منیت✖️
✔️چونی✔️
درست است،نه
✖️کیفیت✖️
✔️چندی✔️
درست است،نه
✖️کمیت✖️
و...
۷_واژگانِ پارسی نباید با نشانهیِ بیشال(جمع) تازیِ 《ات》 بیشال بسته شوند.
مانند:
✔️کارخانهها✔️
درست است،نه
✖️کارخانجات✖️
✔️سبزیها✔️
درست است،نه
✖️سبزیجات✖️
و...
نکته: نشانهیِ بیشال در زبان پارسی 《ها》 و《ان》است.
۸ _در نوشتار پارسی چیزی به نامِ
《{ا} پنهان》 نداریم.
مانند:
✔️موسا✔️
درست است،نه
✖️موسی✖️
✔️ایسا✔️
درست است،نه
✖️عیسی✖️
✔️کبرا✔️
درست است،نه
✖️کبری✖️
و...
۹_بیشال شکسته(مکسر) ویژهیِ تازیان است و در زبان پارسی جایی ندارد.
مانند:
✔️استادها✔️
درست است،نه
✖️اساتید✖️
✔️فرمانها✔️
درست است،نه
✖️فرامین✖️
✔️میدانها✔️
درست است،نه
✖️میادین✖️
✔️بندرها✔️
درست است،نه
✖️بنادر✖️
و ...
✍️تورج آریامنش
نقل از درگاه زرتشت و مزدیسنان
۱۳۹۹ آذر ۲۵, سهشنبه
بازشناسیِ واژگانِ پارسی از واژگانِ تازی
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
جشن سپندارمزگان
#مردم ایران در تاریخ خود، کارنامه درخشانی را در زمینه ارج نهادن به جایگاه بلند زن از خود بر جای نهاده و امروز زنان ایرانی از اینروی بر خود م...

-
در سال ۳۰۷ خورشیدی فردی به نام “مرداویچ” فرزند زیار بر تبرستان دست یافت و پس از آن قم، کاشان، اصفهان، همدان و اهواز را گشود و حکومت زیاریا...
-
اَشا در فرهنگِ زرتشتی عبارتی است بسیار پُر معنی و عالی و اَشو یا اَشه وَن به کسی گفته می شود که دارای فضیلت اشویی و پارسایی باشد و این نع...
-
☀️نماد خورشید. خورشید نماد روشنایی در ایران باستان خورشید روشنایی و گرما میبخشد و نشانهِ زندگی و سرچشمهِ نیروی (انرژی) آدمی و کیهان است...
-
(✍️موبد کورش نیکنام نویسنده و پژوهشگر فرهنگ و آیین ایرانزمین) جشن سده، جشن مهار شدن آتش: سده یکی از جشنهای ملی ایرانیان است که هر سال ب...
-
روز اردیبهشت از ماه اردیبهشت، برابر با دوم اردیبهشت جشن اردیبهشتگان نام دارد. اردیبهشت از واژه اوستایی #اشا_وهیشتا گرفته شده است که به م...
-
آتش بزرگ كردن آیینی است که در روز اردیبهشت و ماه اردیبهشت امشاسپند برابر با جشن اردیبهشتگان و یا در جشن آذرگان در تقویم زرتشتی برگزار ...
-
برخی جانوران در اندیشه مردم باستان نقشی اساسی دارند و نیروهای ماورایی و فوق انسانی به آنها نسبت داده میشود. مردم دوران باستان با این باور ...
-
کورش نیکنام واژه «اَمِشَه سپنتَه» در اوستا به چِمار(:معنای) بی مرگان سپند(:مقدس) آمده است. (اَ = واک منفی، مِشَه = مرگ و نیستی، سپنته =مقد...
-
موبد نیکنام دراستوره های باستانی ایران، هنگامی که فریدون بر ضحاک تازی چیره گشته، او را در بخشی از کوه دماوند به بند کشیده است، شاید برا...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر