۱_نخست باید بدانیم که زبان پارسی دارایِ بیستوچار (۲۴) بندواژه یا وات است.
ا_ب_پ_ت_ج_چ_ خ_د_ذ_ر_ز_ ژ_س_ ش_غ_ف_ک_گ_ل_م_ن_و_ه_ی
۲_در این میان هشت بندواژه، تازی اَستند و در زبان پارسی جایی ندارند.
❌ث_ح_ص_ض_ط_ظ_ع_ق❌
هر واژهای که با این بندواژهها⬆️⬆️ نوشته شود، سَددرسَد تازی است، به جُز واژههایی که به نادرست با این بندواژهها نوشته میشوند.
مانند:
✔️تهمورس✔️
درست است،نه
✖️طهمورث✖️
✔️توفان✔️
درست است،نه
✖️طوفان✖️
✔️توتی✔️
درست است،نه
✖️طوطی✖️
✔️اروس✔️
درست است،نه
✖️عروس✖️
✔️غوری✔️
درست است،نه
✖️قوری✖️
و دهها واژهیِ دیگر...
۳_هر واژهای که با بندواژهیِ《ذ》 آغاز شود ، سددرسد تازی است به جز واژههایی که به نادرست با واتِ 《ذ》 آغاز میشوند.
مانند:
✔️زغال✔️
درست است، نه
✖️ذغال✖️
✔️زوب✔️
درست است، نه
✖️ذوب✖️
✔️زرَت✔️
درست است، نه
✖️ذرت✖️
نکته: واژههایی هَستند که بندواژهیِ 《ذ》را دارند و پارسیاند.
مانند:
✅گذر_گُذرا_بنیادگذار_آذر_پذیرش و...
۴_هر واژهای که همزه(ء) داشته باشد سَددرسَد تازی است، به جز واژههایی که به نادرست با همزه(ء) نوشته میشوند.
مانند:
✔️آیینه✔️
درست است،نه
✖️آئینه✖️
✔️آیین✔️
درست است، نه
✖️آئین✖️
✔️پاییز✔️
درست است،نه
✖️پائیز✖️
و...
۵_هر واژهای که با نون دروغین(تنوین) نوشته شود، تازی است.
نکته: واژگان پارسی نباید با نون دروغین(تنوین) نوشته شوند.
مانند:
✔️گاهی✔️
درست است،نه
✖️گاهاً✖️
✔️به ناچار✔️
درست است،نه
✖️ناچاراً✖️
✔️جانی✔️
درست است،نه
✖️جاناً✖️
✔️دوم✔️
درست است،نه
✖️دوماً✖️
۶_《یَت》نشانهیِ (بُنواژهسازِ دروغین) تازی است و نباید در واژگان ایرانی بکار برده شود.
مانند:
✔️دوگانگی✔️
درست است،نه
✖️دوییت✖️
✔️خودپسندی✔️
درست است،نه
✖️منیت✖️
✔️چونی✔️
درست است،نه
✖️کیفیت✖️
✔️چندی✔️
درست است،نه
✖️کمیت✖️
و...
۷_واژگانِ پارسی نباید با نشانهیِ بیشال(جمع) تازیِ 《ات》 بیشال بسته شوند.
مانند:
✔️کارخانهها✔️
درست است،نه
✖️کارخانجات✖️
✔️سبزیها✔️
درست است،نه
✖️سبزیجات✖️
و...
نکته: نشانهیِ بیشال در زبان پارسی 《ها》 و《ان》است.
۸ _در نوشتار پارسی چیزی به نامِ
《{ا} پنهان》 نداریم.
مانند:
✔️موسا✔️
درست است،نه
✖️موسی✖️
✔️ایسا✔️
درست است،نه
✖️عیسی✖️
✔️کبرا✔️
درست است،نه
✖️کبری✖️
و...
۹_بیشال شکسته(مکسر) ویژهیِ تازیان است و در زبان پارسی جایی ندارد.
مانند:
✔️استادها✔️
درست است،نه
✖️اساتید✖️
✔️فرمانها✔️
درست است،نه
✖️فرامین✖️
✔️میدانها✔️
درست است،نه
✖️میادین✖️
✔️بندرها✔️
درست است،نه
✖️بنادر✖️
و ...
✍️تورج آریامنش
نقل از درگاه زرتشت و مزدیسنان
۱۳۹۹ آذر ۲۵, سهشنبه
بازشناسیِ واژگانِ پارسی از واژگانِ تازی
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
جشن سپندارمزگان
#مردم ایران در تاریخ خود، کارنامه درخشانی را در زمینه ارج نهادن به جایگاه بلند زن از خود بر جای نهاده و امروز زنان ایرانی از اینروی بر خود م...
-
در سال ۳۰۷ خورشیدی فردی به نام “مرداویچ” فرزند زیار بر تبرستان دست یافت و پس از آن قم، کاشان، اصفهان، همدان و اهواز را گشود و حکومت زیاریا...
-
☀️نماد خورشید. خورشید نماد روشنایی در ایران باستان خورشید روشنایی و گرما میبخشد و نشانهِ زندگی و سرچشمهِ نیروی (انرژی) آدمی و کیهان است...
-
اَشا در فرهنگِ زرتشتی عبارتی است بسیار پُر معنی و عالی و اَشو یا اَشه وَن به کسی گفته می شود که دارای فضیلت اشویی و پارسایی باشد و این نع...
-
چیدمان هفت سین در خوان(:سفره) نوروزی از جلوههای ویژه جشن نوروز است. عدد هفت یکی از عددهای سپنت و ورجاوند و برگزیده در فرهنگ ایرانی و باور...
-
حاجی فیروز دلقک ملی یا قهرمان ملی؟ در پانزدهم آبانماه سال۲۳شمسی عُمَر خلیفه دوم اسلام و اعراب مسلمان و عامل کشتار هزاران ایرانی بدست یک بر...
-
اخوان ثالث از موسیقیدانان و چامهسرایان نام آشنای معاصر است. وی در بیشتر سبکها چامه سروده است. آنچه که در چامههای او دیده میشود گویای م...
-
کورش نیکنام واژه «اَمِشَه سپنتَه» در اوستا به چِمار(:معنای) بی مرگان سپند(:مقدس) آمده است. (اَ = واک منفی، مِشَه = مرگ و نیستی، سپنته =مقد...
-
برخی جانوران در اندیشه مردم باستان نقشی اساسی دارند و نیروهای ماورایی و فوق انسانی به آنها نسبت داده میشود. مردم دوران باستان با این باور ...
-
روز اردیبهشت از ماه اردیبهشت، برابر با دوم اردیبهشت جشن اردیبهشتگان نام دارد. اردیبهشت از واژه اوستایی #اشا_وهیشتا گرفته شده است که به م...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر