آیا در زمان زیست زرتشت و در نزدیکی مکان زندگی او خطی وجود نداشت که او بتواند سروده های خودش را با آن بنویسد؟
تا پیش از کشفیاتی که در حدود سالهای ۲۰۰۱ و ۲۰۰۲ میلادی در جیرفت انجام شد و در آن لوحی سنگی با قدمت بیش از ۵هزار سال یافت شد که کهن ترین خط جهان بود(عکس این کتیبه در پست بالا آورده شده است)، همه باستان شناسان گمان میکردند سازنده خط تمدنهای بین رودان(بین النهرین) بوده و تمدن های دیگر از این تمدن نوشتن و دبیره را فرا گرفتند، ولی با این کشف بزرگ که در کاوش های باستان شناسی شرق ایران در جیرفت انجام شد تمام معادلات باستان شناسی جهان دگرگون شده و خاستگاه خط و نوشتن از بین رودان(بین النهرین) به شرق ایران در حدود بیش از ۵ هزار سال پیش رفت《1》
حال برویم بر سر زادگاه زرتشت و زمان زیست آن که با کمک علم زبان شناسی به خوبی میتوان دانست که زرتشت نیز زاده شرق ایران و در حدود ۴ هزار سال پیش بوده، به خوبی پیداست که در همان شرق ایران که زادگاه زرتشت بوده در حدود هزار سال پیش از زرتشت نوشتار و خط وجود داشته، این خط تا زمان زرتشت حدود هزار سال راه تکامل را پیموده تا به زمان زرتشت رسیده است.
حال ببینیم زرتشت انسانی بی سواد و عامی و بی خیر از هر گونه خط و علمی در زمان خودش در شرق ایران بوده یا انسانی باسواد و دانا که از علوم زمان خودش در شرق ایران بدون شک آگاهی داشته؟ حال که با توجه به سند بالا دانستیم که زرتشت شخصی آموزش دیده و باسواد بود، شخصی که کاملا حرفه ای آموزش علمی زمان خودش را دیده بود(مری بویس_ تاریخ کیش زرتشت) به خوبی میتوان دریافت که زرتشت بودن شک از خطی که در شرق ایران و در زمان زیست او بوده آگاهی کامل داشته و آن را می‌شناخت است.
اما گاهی شنیده میشود که وجود سنت شفاهی در میان موبدان زرتشتی و تاکید آنها بر روی به حافظه سپردن متون اوستایی و برتری دادن آن به نوشتار را شوندی (دلیلی) میدانند برای این که زرتشت سروده های خودش را ننوشته و تنها به حفظ کردن آنها به وسیله پیروانش اکتفا کرده اما پیداست که این سخن درست نیست و با نگاهی به دوران ساسانی که در آن دوران هم زمان متون اوستایی نوشته میشده و هم تاکید بی اندازه ای بر به حافظه سپردن این متون بوده میتوان دریافت این تاکید بیشتر برای این بوده که اگر به خاطر جنگ، تازش دشمن، آتش سوزی و... کتابهای دینی از بین رفتند جای جبران باشد و آسیب جدی به متون اوستایی نرسد ولی همواره اوستا را به شکل نوشتاری هم نگهداری میکردند.
حال با کمی اندیشیدن در نوشتار بالا و اسناد و مدارکی که آوردیم به خوبی میتواند دربیابید که آیا زرتشت سروده های خود را با خط ویژه ای برای پیروانش نوشته بوده یا نه!
__________________________________
1: تاریخ اندیشه های دینی، نوشته میرچا الیاده، برگه ۹۲
☀️پژوهش و نوشته: اردوان فرخ☀️
نقل از درگاه زرتشت و مزدیسنان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر