۱۳۹۸ مهر ۲۹, دوشنبه

چرا دین‌ها آنقدر با یکدیگر تفاوت دارند، مگر خداوند یکی نیست؟

این پرسش را بایستی از خداوند پرسید که چرا با ابتکار فرستادن پیامبران به زبان‌های گوناگون و برای هر تیره و قومی دین‌های گوناگون پدیدار شده است. با آنچه ما از اوستا برداشت می‌کنیم. دین باواژه (دَاِنه daena) نخستین بار در پیام #زرتشت آمده و کاربرد این واژه، وجدان بیدار و آگاه یا بینش درست درونی بوده است. با چنین ویژگی در پیام زرتشت، کسی دیندار است که وجدان درست و آگاه داشته باشد. به‌گونه‌ای ساده‌تر مَرتو(:انسان) در کنار احساس گوناگون خود بینایی، شنوایی، بویایی، چشایی و دریافت پوستی(:لامسه) که همگی آنها را یکسان در نهاد خویش دارند. "بینش درونی" نیز دارند که "دَاِنه" یا دین نامیده می‌شود. با این نگرش کسی دیندار است که با بینش درونی و وجدان همیشه آگاه خویش، بهترین جلوه‌های هستی را برای خود و دیگران گزینش کند. هرکس به پیشنهاد و سفارش آموزگار باستانی ایران، زرتشت: خوشبختی خود را در خوشبختی دیگران دریافت خواهد کرد. و آدم در دینداری، تنها به هویت ارزشمند مرتوگانی(:بشری) اندیشه خواهد داشت تا جایگاه خویش را در ذره‌های هستی بدست آورد. حافظ در این باره به نیکی می‌فرماید:
کمتر از ذره نه‌ای، پست مَشو عشق بوَرز
 تا به سرچشمه خورشید رسی رقص‌کنان.
دامن دوست بدست آر و ز دشمن بگسل
 مرد یزدان شو و فارغ گذر از اهرمنان.

بنابراین چنانچه واژه دین در نزد خداوند جهانی دگرگون نشده باشد. لابد به فرمایش قرآن هر پیامبری برای زبان همان قوم فرستاده شده است.
((وَما اَرسَلنا مِن رَسولا اِلا به لِسانه ای قَوماً)).

و شاید برداشت ما آدم‌ها درست نبوده و حقیقت را ندیده‌ایم، با ابزار دین به جان هم افتاده و کشتارهای تاریخی را برای برتری جویی از خود به یادگار گذاشته‌ایم و همچنان شمشیر در دست و کشتار دینداری را فریاد می‌زنیم. گفتنی است که این تازگی ندارد چون حافظ سده‌ها پیش گفته است:
جنگ هفتاد و دو ملت همه را عذر بنه
 چون ندیدند حقیقت ره افسانه زدند.

(✍️موبد کوروش_نیکنام نویسنده و پژوهشگر آیین و فرهنگ ایران باستان)
نقل از کانال ایرانیان زرتشتی

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

جشن سپندارمزگان

#مردم ایران در تاریخ خود، کارنامه درخشانی را در زمینه ارج نهادن به جایگاه بلند زن از خود بر جای نهاده و امروز زنان ایرانی از اینروی بر خود م...