باور ترادادی(:سنتی) زرتشتیان دوهویت مرتو(:انسان) را زندگی مادی ومینوی یادآوری کرده است.
گزینه مادی،« تن» و«جان» نام دارد وگزینه مینوی«روان» و« فروهر» است.
به بینش اشوزرتشت، تن و روان همه مرتوگان(:بشر) هر دو از جایگاه ارزشمندی برخوردارند، بر هر مَرتو بایسته است تن را تا زمانی که جان در خود نهان دارد؛ آن را سالم، نیرومند، پرانرژی و پاک نگهدارد. از آنجا که "تن"، جایگاه "روان" است، پس نباید تن را به گرسنگی وتشنگی رها کرد تا روان مَرتو آزرده گردد، شایسته است تا روان شادمان و آرام باشد. بنابراین زمانی«تن» ارزش دارد، كه«روان» را به شادمانی در خود نگهداری و پاسداری کند.
آنگاه كه "تن" یک مزدیسنی(زرتشتی) بی"جان" می گردد. روان نیز آن را رها کرده و به جاودانگی خواهد رسید. تن بدونِ جان در تراداد زرتشتیان«نِسا» نامیده می شود به چمار(:معنی) پلیدی و ناپاکی كه بایستی از زیستگاه همگانی بیرون برده شود تا برای همه آلودگی ایجاد نکند.
این رویداد در هر روزگار و هرجایگاهِ جغرافیایی زندگی نیاکان ما در ایران باستان گوناگون بوده است.
زرتشتیان انگیزش و ارزش ویژه ای نسبت به جسد درگذشتگان نداشته و ندارند، زمانی آنرا در "دخمه" و بالای بلندی ها می گذاشتند تا پرندگانِ لاشخور در اندک زمانی«نسا» (:پلیدی) را از بین ببرند. این شیوه را شاید از نیاكان آریایی خود به یادگار داشتند که روزگاری در سرزمینی پوشیده از برف زندگی کرده و شیوه خاكسپاری برایشان دشوار بوده است.
در برخی از شهرهای ایران جسد درگذشتگان را به خاک می سپردند، که این شیوه نیز یادگار چندهزار ساله نیاکان است. باستان شناسان مزارهایی با پیشینه ده هزارسال یافته اند که نشان از این شیوه نیز در ایران باستان دارد.
گفتنی است به روزگاری ابزار زندگی و اندکی آب و خوراک را نیز درکنار جسد به خاک می سپردند چون می پنداشتند پس از درگذشت، زندگی دیگری خواهد داشت. جسد هایی را نیز در خمره های سفالی گذاشته و روبه سوی روشنایی خورشید به خاک می سپردند.
با هر گونه شیوه ای که نیاکان ایرانی ما با هر باور و آیینی داشته اند، اكنون زرتشتیان رسم خاكسپاری را گزینش کرده اند. و در برخی از شهرهای ایران آرامگاه ویژه درگذشتگان دارند.
آشکار است که مانند بسیاری از رفتارهای هازمانی(:اجتماعی)، زرتشتیان پیوسته می كوشند تا با خردمندی از دانش زمان جهانی بهره مند شوند. بدین روی در برخورد با جسدِ درگذشتگان نیز شیوه های تازه پیشنهاد شده دانش روز را چنانچه مایل باشند، به کار خواهند گرفت.
🔥🔥🔥🔥🔥🔥
نقل از درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینه مادی،« تن» و«جان» نام دارد وگزینه مینوی«روان» و« فروهر» است.
به بینش اشوزرتشت، تن و روان همه مرتوگان(:بشر) هر دو از جایگاه ارزشمندی برخوردارند، بر هر مَرتو بایسته است تن را تا زمانی که جان در خود نهان دارد؛ آن را سالم، نیرومند، پرانرژی و پاک نگهدارد. از آنجا که "تن"، جایگاه "روان" است، پس نباید تن را به گرسنگی وتشنگی رها کرد تا روان مَرتو آزرده گردد، شایسته است تا روان شادمان و آرام باشد. بنابراین زمانی«تن» ارزش دارد، كه«روان» را به شادمانی در خود نگهداری و پاسداری کند.
آنگاه كه "تن" یک مزدیسنی(زرتشتی) بی"جان" می گردد. روان نیز آن را رها کرده و به جاودانگی خواهد رسید. تن بدونِ جان در تراداد زرتشتیان«نِسا» نامیده می شود به چمار(:معنی) پلیدی و ناپاکی كه بایستی از زیستگاه همگانی بیرون برده شود تا برای همه آلودگی ایجاد نکند.
این رویداد در هر روزگار و هرجایگاهِ جغرافیایی زندگی نیاکان ما در ایران باستان گوناگون بوده است.
زرتشتیان انگیزش و ارزش ویژه ای نسبت به جسد درگذشتگان نداشته و ندارند، زمانی آنرا در "دخمه" و بالای بلندی ها می گذاشتند تا پرندگانِ لاشخور در اندک زمانی«نسا» (:پلیدی) را از بین ببرند. این شیوه را شاید از نیاكان آریایی خود به یادگار داشتند که روزگاری در سرزمینی پوشیده از برف زندگی کرده و شیوه خاكسپاری برایشان دشوار بوده است.
در برخی از شهرهای ایران جسد درگذشتگان را به خاک می سپردند، که این شیوه نیز یادگار چندهزار ساله نیاکان است. باستان شناسان مزارهایی با پیشینه ده هزارسال یافته اند که نشان از این شیوه نیز در ایران باستان دارد.
گفتنی است به روزگاری ابزار زندگی و اندکی آب و خوراک را نیز درکنار جسد به خاک می سپردند چون می پنداشتند پس از درگذشت، زندگی دیگری خواهد داشت. جسد هایی را نیز در خمره های سفالی گذاشته و روبه سوی روشنایی خورشید به خاک می سپردند.
با هر گونه شیوه ای که نیاکان ایرانی ما با هر باور و آیینی داشته اند، اكنون زرتشتیان رسم خاكسپاری را گزینش کرده اند. و در برخی از شهرهای ایران آرامگاه ویژه درگذشتگان دارند.
آشکار است که مانند بسیاری از رفتارهای هازمانی(:اجتماعی)، زرتشتیان پیوسته می كوشند تا با خردمندی از دانش زمان جهانی بهره مند شوند. بدین روی در برخورد با جسدِ درگذشتگان نیز شیوه های تازه پیشنهاد شده دانش روز را چنانچه مایل باشند، به کار خواهند گرفت.
🔥🔥🔥🔥🔥🔥
نقل از درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر