جشن شکوه پایداری و شهریاری
جشن خشنودی پادشاهی بر خویشتن
جشن دلپذیر خودشناسی
گاه رهایی از بیداد ها
هنگام پیوستن به دادخواهی
تابش شکوفایی، فره ایزدی،بر چهره پارسایان
بر نیک اندیشان روزگار خجسته باد
🔥شهريورگان خجسته و پيروز باد🔥
☘️واژه ی شهریور در اوستا به گونه ی
خشترَه وَئیَه آمده است که به چم شهریاری نیرومند است.جشن شهریورگان در شهریور روز
از شهریور ماه برگزار میشود.این روز در گاهشمار کهن،چهارمین روز از ماه شهریور و
در برابری با تقویم کنونی خورشیدی سی ام امرداد ماه است.مردم در این روز گرد هم می
آیند و پساز برپایی نیایش همگانی به جشن و پایکوبی می‌پردازند.چند سالی است که
برپایه ی اعلام انجمن موبدان،شهریور روز از شهریورماه،روز پدر نامیده شده است.
🌿ای امشاسپندان شما همه هم فکر و همگام
بخشایش نیک را به ما مردم ارزانی دارید .آیین راستی و پاکی و منش نیک را به ما بیاموزید
که عشق و ایمان به خدا در نهادمان افزایش یابد.
پروردگارا !
ما با قلبی آکنده ازمهر تورا می پرستیم و
خواستاریم به شادی و خوشبختی جاودانی مزدا دست یابیم.
یسناهات51بند 20
🌿
☘️ خشتره
وئیریه در زبان پارسي به گونه ي شهریور آمده است. این امشاسپند نماد شهریاری مینویی،
توانایی خدایی و پادشاهی بر خود است .
در اوستا «خْشَتره وئیریَه» و در پهلوی
«شَهرِوَر» و درپارسي «شَهریوَر» است.
بخش نخست این واژه به معناي شهریاری و شهر است
و فرديد از شهر، همانا کشور است، چنان‌که سرزمین ایران را، ایرانشهر می‌نامیدند.
بخش دوم این واژه(وئیریه)فرنام است.خشتره‌وئیریه،
به معناي آرمان‌شهر یا شهریاری آرمانی یا توانایی مینوی آرمانی است. در اسطوره
هاي زرتشتی و ایرانی این امشاسپند نماد
شهریاری و فّر و فرمان روایی اهورا مزدا و نگاهبان آسين ها
و پاسدار فَر و پیروزی شهریاران دادگر و یاور بینوایان و دستگیر نيازمندان
است.
☘️شهریور به چم «شهریاری و نیرومندی
اهورایی» و در جهان مادی پاسبان فلزات است. شهریاری اهورایی از هنجار هستی برمی‌خیزد
و همه‌ی جهان را دربر می‌گیرد.
☘️در اوستا از شهريور كشور جاوداني اهورامزدا،
سرزمين انوشه و بهشت برين نام برده شده ، همان جاييست كه خود اهورا و ايزدان مى
باشد . كه آدمي چنان در راستي و اشايي و براي شادي ديگران و آباداني كوشا باشد و
در مهرباني زندگاني كند كه پس از مرگ در اين جايگاه ، روان و فر به شايستگى باشد
ايرانيان در اين روز به آتشكده مى روند ستايش و
نيايش ويژه ايي بر پا مى دارند و در آتشكده ، چوب هاي خوش بو و اسپند و بر
آتش مى گذارند و بوي خوش و گرما آدمي را
به مهماني نيايش زيبايي به سوي اهورامزدا مى كشاند .
واژه شهریور، در اوستا به صورت «خْشَتره وَئیریَه»
آمده است که شهریاری نیرومند و مینوی معنی می دهد، در گاهشماری ترادادی(سنتی) سی
روزه زرتشتیان، چهارمین روز در هر ماه شهریور فرا می رسد، آن روز جشن شهریورگان
است.
بی گمان چنین جشنی در ایران باستان گرامی داشته
شده است، اکنون نیز زرتشتیان به باور ترادادی خود همانند جشن های دیگر ماهیانه در
بسیاری از شهرها و روستاها، بهدینان در مکان های همگانی و تالارها گردهم می آیند،
نیایش همگانی برپا می دارند، سخنرانان به اهمیت جایگاه سروری و شهریاری در
همبودگاه(جامعه) مردمی اشاره می کنند، سپس با برنامه های شاد و سرگرم کننده، جشن
شهریورگان را به پایان می برند.
🔵 «شهریور»،
به چمار «شهریاری آرمانی»، در گات‌ها (سرودهای زرتشت) یکی از فروزه‌های اهورامزدا
و در اوستای نو یکی از امشاسپندان است و او را مینوی جوانمردی نیز خوانده‌اند.
🔵 جشن
شهریورگان پیوندی نیز با استوره نبرد نخستین انسان (کیومرث)، با اهریمن دارد. در
این استوره، کیومرث با یاری امشاسپند شهریور بر اهریمن پیروز شده و دوران پیروزی و
شهریاری بشر بر زمین آغاز می شود.
🔵در اندرز نامه «آذرپاد مهر اسپندان» نیز
آمده است :
« در شهریور روز شاد باش زیرا که شادی ویژه
مردمانی ست که شهریار گزیده خوب داشته باشند.»
ابوریحان بیرونی همچنین روایت می کند که:
«در شهریورگان آتش های بزرگ می افروختند
و عبادت خدا و ستایش او را زیاد می‌کردند و برای خوردن و دیگر شادمانی‌ها به گرد
هم جمع می‌شدند».
🌿 در
نسک(کتاب) پهلوی «بُندَهِش»، آنجا که «درباره چگونگی گیاهان» سخن به میان می‌آید،
از میان گل‌ها، «شاه اِسپَرغم» گل ویژه شهریور شناخته شده است و شاه اِسپَرغم همان Ocimum Basilicum یا ریحان یا
نازبو است.
پژوهش: موبد کورش نیکنام
برگرفته از درگاه زرتشت و مزدیسنان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر