✍️کورش نیکنام
فردوسی یکی از اندیشمندانی است که تاریخ ایران باستان را از آغاز تا سرنگونی ساسانیان کنکاش کرده و خود نیز در سده‌ی چهارم و پنجم هجری در درازای زندگی هفتاد و اندی ساله‌اش از نزدیک فراز و فرود دولت‌هایی را دیده است.
وی باور دارد که سه گزینه سبب نابودی آنها می شود:
گزینه نخست؛
اوجگیری وگسترش بیداد و ستم از دیدگاه فردوسی است. آنگاه که مرتوگان(مردم) از سوی زورمداران؛ سرکوب، زندانی، شکنجه، آزار وآسیب و کشته می‌شوند.
گزینه دوم؛
نادیده گرفتن نخبگان و به کارگیری بی‌مایه‌گان و نابخردان است تا سرپرستی و فرنشینی(مدیریت) امور کشور را بر دوش بگیرند.
گزینه سوم؛
مال اندوزی و سیر نشدن از خواسته و دارایی است، چون فساد مالی سراسری را به همراه خواهد داشت و بدین شیوه مرتوگان ناخواسته و به زور، پیوسته بی چیز و نیازمند می‌شوند.
سراینده شاهنامه در باره این سه گزینه چنین می‌گوید:
سرِ تخت شاهان بپیچد سه کار:
نخسین ز بیدادگر شهریار
دگر آنکه بی سود را برکشد
ز مردِ هنرمند سر درکشد.
سوم آنکه با گنج خویشی کند
بکوشد به دینار بیشی کند
بدین روی سه پدیده:
- ستمگری
- سفله‌پروری
- فزون‌خواهی
از شوند(دلیل) های شکست ونابودی دولت‌ها در نزد حکیم توس بر شمرده شده است.
🔥🔥🔥🔥🔥🔥
برگرفته از درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر