موبد نیکنام
فرهنگ و آداب رسوم نیاکان زرتشتی خود را نمی توان با فرهنگ، تراداد(:سنت) و باورهای ملت های دیگر مقایسه کنیم چون در بسیاری موارد با یکدیگر هم خوانی ندارند.
نماز و نیایش ایرانی با «صَلات» اعراب متفاوت است. روزه، ختنه، غسل، آداب طهارت، عزاداری، حجاب، نکاح و نقش زن و مرد در زندگی که درسنت و رفتار ملت های دیگر از آن یاد شده است، درفرهنگ ایرانیان باستان به آن ریخت(:شکل) آنان وجود نداشته است، ایرانیان از دیر باز با پاک نگهداشتن و پاسداری از آب، خاک، هوا و آتش به پاکی وپاکیزگی تن و زیستگاه زندگی خویش باور داشته و به تندرستی خود و دیگران پرداخته اند.
شاد بودن را برگزیده اند. تظاهر به دین داری نداشته بلکه با پیروی از دانش زمان در پی تازه کردن زندگی بوده اند.
چگونگی نماز و نیایش با برپایی آن در پرسشی دیگر در تارنمای www.kniknam.com پاسخ داده شده که شایسته است به آن بنگرید. هرچند نیایش هایی ویژه در بخشی از اوستا آمده که از سپیده دم بامداد تا شامگاه در چند بخش سروده می شود ولی به بینش زرتشت، نماز تنها با سخن برلب آمدن و خواندن سرودهای اوستایی در هنگامی ویژه از شبانه روز نیست. بلکه بهترین نیایش، شاد کردن دل دیگران با کار وکرداری شایسته و سازنده است که بتوان روان هستی را خشنود ساخت.
نیایش های اوستایی که از دیرباز سروده شده است در پنج گاه (گاه اُشَهن، سپیده دم. - گاه هاون، تابش نورخورشید.- رَپیتوَن، نیمروز. - اُزیرن، پسین.- ایوی سروترم، شامگاه.) خوانده می شود نیز در بخشی از تارنما آمده است.
🔥🔥🔥🔥🔥🔥
برگرفته از درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر