💠 دیگر، آنکه گویند که: "و مرگ و مصلوب شدن را برای اثبات رستاخیز به مردمان به گردن گرفت"؛ در صورتی که جز به آن دار زدن و مرگ و رسوایی و بی آبرویی خویش نمایش رستاخیز به مردمان ممکن نبود، چرا مردم را به دانش هوشیار و به رستاخیز بینا و مطمئن نکرد، تا احتیاجی به این گونه زشتی ها و رسوایی ها و تنگی ها و برآوردن کام دشمنانش نبوده باشد؟ اگر او آن مرگ را برای آیین نو و به دلخواه خویش به گردن گرفت، کنون وای و نفرین به کشندگان کردن و آن جهودان را به خشم داشتن بی جهت است و نه نیز نفرین و وای بر ایشان کردن، بلکه آن کردار ایشان سزاوار پاداش می باشد.
💠 "وای بر شما ای كانیان و فریسیان ریاکار که قبرهای انبیاء را بنا می کنید و مدفن‌های صادقان را زینت می‌دهید. لهذا الحال انبیاء و حکماء و کاتبان نزد شما می فرستم و بعضی را خواهید کشت و به دار خواهید کشید و بعضی را در کنایس خود تازیانه زده از شهر به شهر خواهید راند. هر آینه به شما می گویم که این همه بر این طایفه خواهد آمد." (انجیل متی؛ باب 23) "زیرا سه هستند که شهادت می دهند. یعنی روح و آب و خون و این سه یک هستند." (رساله اول یوحنای رسول؛ باب 5) "و در این تثلیث هیچ یک پیش یا پس از دیگری نیست، هیچ یک برتر یا فروتر از دیگری نیست." (اصول عقاید اتانازیوس)
💠 دیگر اینکه می گویند: پدر و پسر و باد پاک [= روح‌القدس] را سه نام ولی از یکدیگر جدا نمی باشند، و نه یکی پیش از دیگری. این نیز که پسر کهتر از پدر نباشد و به هر دانشی مانند پدر، به چه علت او را بنام جداگانه می خوانند؟ اگر سه یک تواند بود، بی شک سه نیز نُه و نُه سه می تواند باشد؛ شمارش‌های دیگری را به همین طریق الی غير النهایه می توان گفت.
💠 این نیز که: اگر پسر کوچکتر از پدر نباشد، آن پدر نیز از پسر بزرگتر نباشد، و اگر گفته شود پدر از پسر یا پسر نه از پدر، ممکن است. و این مسلم است که هر نتیجه ای باید کوچکتر از مولد و تخمه خود بوده باشد، چه نسبت به زمان و چه نسبت به پیوند. اگر پسر کهتر از پدر نباشد، (لازم است) صانع نه پیش و نه نیز بزرگتر از مصنوع باشد؛ ممکن است هر دو بنیاد بوده باشند، آفریدگان از آفریدگار کوچکتر و آفریدگار از آفریدگان بزرگتر نباشد؛ به هر جور که گفته شود، بی انتها خواهد بود.
💠 این نیز که: اگر پسر به همه دانش برابر با پدر باشد، پدر همان قدر نادان است که پسر، چون از مرگ و دار زدن خویش آگاه نبود. تا دستگیر و به مرگ دشوار و زشتی و رسوایی کشته شد. او ندانست آنچه ایشان پرسیدند که: "روز رستاخیز کی است؟" او پاسخ داد که: "این را هیچکس به جز پدرم آگاه نباشد." چون که نادانی پسر محقق است، (نادانی) پدر نیز چنان خواهد بود.
💠 "ما را خبر بده که این امور کی واقع می شود؟ علامت نزدیک شدن این امور چیست؟ ولی از آن روز و ساعت، غیر از پدر هیچکس اطلاع ندارد، نه فرشتگان در آسمان و نه پسر هم." (انجیل مرقس؛ باب 3)
💠 این نیز که او همه آفریدگان و آفرینش و دشمن خویش را نیز از نیستی آفرید و به هستی آورد، و کشندگان پسرش گمراه شدند، اگر ایزد خود بدون علت و بهانه کشندگان پسرش و ضد خویش را آفرید، ایشان پسر را با همدستی او کشتند. اکنون، می توان مطمئن بود که کشنده پسرش خود او بوده است؛ اگر او می دانست که: "اگر من پسری پیدا بکنم، پس او را بکشتند"، و بالاخره بوجود آورد؛ یا احمق و نادان بود. اگر او ندانست، دانش او ناقص بود.
💠 دیگر اینکه، اگر ایزد این آفریدگان و آفرینش را از هیچ بیافرید، او دشمن را نیز از هیچ بیافرید و بوجود آورد، پس سزاوار است گوهر ایشان یکی باشد، کنون، به چه علت دشمن را مانند موجودات دیگر رستگار نساخت؟
📚شکند گمانیک ویچار
✍️مردان فرخ اورمزد دادان
(برگردان صادق هدایت)
نقل از درگاه سرای زرتشت
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر