روز نیکوکاری پایان سال در گاه شماری ترادادی (:سنتی) زرتشتی " وَرَهرام "روز نام داد، وَرَهرام نام یكی از روزهای خجسته در آیین زرتشتی و هنگامی است كه در هرماه زرتشتیان به نیایشگاهی که به نام شاورهرام ایزد رفته همراه با نیایش اهورامزدا(:دانایی وآگاهی بیکران هستی مند)به داد و دهش نیز می پردازند.
چهاردهم اسفند، آخرین روز ورهرام در هرسال است که روز نیکوکاری نیز نام گرفته است. داد و دهش در فرهنگ نیاکان ما از دیرباز جایگاه ویژه یی داشته است.
بینش اشوزرتشت بر مبنای نیكی و نیكوكاری استوار شده است. این آموزگار راستی از انسان ها می خواهد تا در زندگی دیگران نیز نقش سازنده و نیك داشته باشند و به همین روی در پیامش " خوشبختی را از آن كسی می داند كه در پی خرسندی دیگران باشند."
اشوزرتشت پیروانش را به یك پیشی جویی (مسابقه) در نیكوكاری سفارش می كند.
"...هر یك از شما، باید دركردار نیك از دیگری پیشی جوید و با این روش زندگی خود را خوش و خرم سازد" .
گات ها، هات 53 بند 5
در این بینش، مرتو(:انسان) با پیمودن گاه های رازوری (:عرفان) برآن است تا به خداوند نزدیك شود و با همین انگیزه باید برخی از ویژگی های پروردگار را در خود پرورش دهد. یكی از ویژگی های اهورایی، بخشندگی و داد و دهش بی پایان است.
از این رو هر فرد نیز با پرداختن به نیكوكاری و داد و دهش که در بینش آموزگارش سفارش شده است، خشنودی اهورامزدا و روان آفرینش را فراهم خواهد کرد.
در پیام اشوزرتشت آمده است: "داد و دهش را كه پسند اهورامزدا و از نیكوكاری است از نیازمندان دریغ مدارید."
از یكسو دهش و نیكوكاری در فرهنگ زرتشتی كاری برپایه هنجاردرست است زیرا دهشمند بایستی كردار نیك خود را برای ارزش آن انجام دهد و باور داشته باشد كه این کار درساختار آفرینش لازم و همراهی با بخشش نیک اهورایی است به گونه ای دیگر دهشمند، برای ارزش وجایگاه اشا (:هنجار راستی درهستی) وکارنیک باید به نیکی روی آورد و دهش او برای خودنمایی و رسیدن به مقام و جایگاه مادی دیگری نباشد.
🔥🔥🔥🔥🔥🔥
نقل از درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
چهاردهم اسفند، آخرین روز ورهرام در هرسال است که روز نیکوکاری نیز نام گرفته است. داد و دهش در فرهنگ نیاکان ما از دیرباز جایگاه ویژه یی داشته است.
بینش اشوزرتشت بر مبنای نیكی و نیكوكاری استوار شده است. این آموزگار راستی از انسان ها می خواهد تا در زندگی دیگران نیز نقش سازنده و نیك داشته باشند و به همین روی در پیامش " خوشبختی را از آن كسی می داند كه در پی خرسندی دیگران باشند."
اشوزرتشت پیروانش را به یك پیشی جویی (مسابقه) در نیكوكاری سفارش می كند.
"...هر یك از شما، باید دركردار نیك از دیگری پیشی جوید و با این روش زندگی خود را خوش و خرم سازد" .
گات ها، هات 53 بند 5
در این بینش، مرتو(:انسان) با پیمودن گاه های رازوری (:عرفان) برآن است تا به خداوند نزدیك شود و با همین انگیزه باید برخی از ویژگی های پروردگار را در خود پرورش دهد. یكی از ویژگی های اهورایی، بخشندگی و داد و دهش بی پایان است.
از این رو هر فرد نیز با پرداختن به نیكوكاری و داد و دهش که در بینش آموزگارش سفارش شده است، خشنودی اهورامزدا و روان آفرینش را فراهم خواهد کرد.
در پیام اشوزرتشت آمده است: "داد و دهش را كه پسند اهورامزدا و از نیكوكاری است از نیازمندان دریغ مدارید."
از یكسو دهش و نیكوكاری در فرهنگ زرتشتی كاری برپایه هنجاردرست است زیرا دهشمند بایستی كردار نیك خود را برای ارزش آن انجام دهد و باور داشته باشد كه این کار درساختار آفرینش لازم و همراهی با بخشش نیک اهورایی است به گونه ای دیگر دهشمند، برای ارزش وجایگاه اشا (:هنجار راستی درهستی) وکارنیک باید به نیکی روی آورد و دهش او برای خودنمایی و رسیدن به مقام و جایگاه مادی دیگری نباشد.
🔥🔥🔥🔥🔥🔥
نقل از درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر