موبد نیکنام
مزدیسنان، دستور دینی(:احکام) ندارند و نباید داشته باشند، زیرا آموزه های دینی آنان سفارش دهنده رفتاری درست وخردمندانه برای مرتوگان(:بشر) است.
ناگفته پیداست آنچه که درباره دانستنی های روزانه در زندگی نیاز باشد مانند: بهداشت فردی و هازمانی(:اجتماعی)، شستن تن وجامه، خوردن و نوشیدن، رفتار با کودکان وزنان، خویشکاری(:وظیفه) نسبت به خردسالان وسالخوردگان، برخورد با جانوران، چه خوراکی روا یا نارواست (حلال وحرام) است، چه پوششی و با چه رنگی پوشیده شود وهمانند این دستورها را دانش همان رشته، به روزگار وجایی که زندگی می کنند، پیشنهاد وسفارش خواهد کرد.
برای نمونه اگر روزی دانش بهداشت جهانی ثابت کند که برای شستشو به جای صابون، از پرتو(:اشعه) ویژه ای باید استفاده شود، زرتشتیان نخواهند گفت که چون در دستورهای دینی آنان نام چنین پرتوی نیامده، بنابراین نارواست(:حرام است).
این شیوه برای گزینش های دیگر زندگی نیز پایدار است.
گفتنی است دستورهایی هماهنگ بادانش گذشتگان پیرامون بهداشت، درمان، ستاره شناسی(:نجوم)، شیوه مبارزه بابیماری ها، دور کردن مردار از زیستگاه، وگند زدایی ناپاکی ها در ایران باستان و پیش از پیامبری زرتشت وپس از آن وجود داشته که بخشی از آن اکنون در نسک اوستایی«وندیداد» به چشم می خورد. نوشته هایی نیز برخی موبدان در دوران ساسانی و پس از آمدن عرب ها به ایران نگاشته شده مانند'' شایست، ناشایست'' و ''روایت های پهلوی'' که دستورهایی برپایه دانش آن روزگار بوده، تراوش اندیشه نوآوری(:ابتکار) برخی از موبدان آن دوران است.
هرچند چنین دستورهایی برای همان روزگار کارآیی داشته است ولی نسبت به تازگی، خردمندی وآزادی گزینش که در پیام اشوزرتشت برای هر دورانی سفارش شده است، اکنون شاید مناسب نباشد پس بایستی بازنگری خردمندانه روی دهد.
🔥🔥🔥
نقل از درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
مزدیسنان، دستور دینی(:احکام) ندارند و نباید داشته باشند، زیرا آموزه های دینی آنان سفارش دهنده رفتاری درست وخردمندانه برای مرتوگان(:بشر) است.
ناگفته پیداست آنچه که درباره دانستنی های روزانه در زندگی نیاز باشد مانند: بهداشت فردی و هازمانی(:اجتماعی)، شستن تن وجامه، خوردن و نوشیدن، رفتار با کودکان وزنان، خویشکاری(:وظیفه) نسبت به خردسالان وسالخوردگان، برخورد با جانوران، چه خوراکی روا یا نارواست (حلال وحرام) است، چه پوششی و با چه رنگی پوشیده شود وهمانند این دستورها را دانش همان رشته، به روزگار وجایی که زندگی می کنند، پیشنهاد وسفارش خواهد کرد.
برای نمونه اگر روزی دانش بهداشت جهانی ثابت کند که برای شستشو به جای صابون، از پرتو(:اشعه) ویژه ای باید استفاده شود، زرتشتیان نخواهند گفت که چون در دستورهای دینی آنان نام چنین پرتوی نیامده، بنابراین نارواست(:حرام است).
این شیوه برای گزینش های دیگر زندگی نیز پایدار است.
گفتنی است دستورهایی هماهنگ بادانش گذشتگان پیرامون بهداشت، درمان، ستاره شناسی(:نجوم)، شیوه مبارزه بابیماری ها، دور کردن مردار از زیستگاه، وگند زدایی ناپاکی ها در ایران باستان و پیش از پیامبری زرتشت وپس از آن وجود داشته که بخشی از آن اکنون در نسک اوستایی«وندیداد» به چشم می خورد. نوشته هایی نیز برخی موبدان در دوران ساسانی و پس از آمدن عرب ها به ایران نگاشته شده مانند'' شایست، ناشایست'' و ''روایت های پهلوی'' که دستورهایی برپایه دانش آن روزگار بوده، تراوش اندیشه نوآوری(:ابتکار) برخی از موبدان آن دوران است.
هرچند چنین دستورهایی برای همان روزگار کارآیی داشته است ولی نسبت به تازگی، خردمندی وآزادی گزینش که در پیام اشوزرتشت برای هر دورانی سفارش شده است، اکنون شاید مناسب نباشد پس بایستی بازنگری خردمندانه روی دهد.
🔥🔥🔥
نقل از درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر