گیاه هوم

موبد نیکنام
«هوم» یکی از گیاهان مورد ستایش نیاکان ما در ایران باستان بوده است به شیوه یی که سرودی نیز به نام «هوم یشت» برای بزرگداشت جایگاه این گیاه، در ادبیات اوستایی به یادگار مانده است.

 گمان می رود که این گیاه  درزمان گذشته میوه ای به شکل دانه های کوچک انگور تولید می کرده که از شیره آن نوشابه ای سکر آور تهیه می شده تا در پی باوری نادرست وکهن که پیش از زرتشت آموخته بودند. در برپایی آیینی ویژه ودر راستای خشنود ساختن خدایان پنداری خویش، اینگونه نوشابه را با خون گاو درآمیخته و با آشامیدن آن نیروی ویران کننده زاستاری(:طبیعی) همانند آتشفشان، سیلاب، توفان، زلزله و آفت ها را خنثی می کردند.

 زرتشت با اینگونه آداب و سنت های خرافی مبارزه کرده ولی از آنجا که مردم با گیاهی به نام "هوم" خو گرفته بودند، گیاه دیگری به همان نام «هوم» ولی با ساقه هایی علفی و بند بند که در کوهستان ها می روید و در میان ساقه آن ماده ای با لکه های قهوای رنگ به نام« اِفدرین یا افدرا»  وجود دارد که در دانش پزشکی آرام بخش می باشد، جایگزین هوم آن روزگار شده است.

اکنون سده هاست که موبدان در آغاز جشن وآیین«گاهنبارها»، در یزشن گاه (مکانی که در کنار اتاق نگهداری آتش در آتشکده ها وجود دارد) با سرایش بخش های یسنا، ساقه های هوم کنونی را با اندکی آب در هاون کوبیده، آنگاه اندکی از آن را برای نوشیدن به باشندگان ارمغان می دارند.

آیا گیاه باستانی هوم چه بوده؟ اکنون وجود دارد یا نسل آن از بین رفته است، باید پژوهش بیشتری در این باره روی دهد ولی گیاه هومی که اکنون در تراداد(:سنت) های دینی کاربرد دارد، همان است که ویژگی آن را با داشتن ماده افدرین، دانشمندان گیاه شناس بیان کرده اند.
🔥🔥🔥
نقل از درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان