۱۳۹۸ مهر ۱, دوشنبه

چرا آیین بر این بوده که تنها فرزندان موبدان، به موبدی برسند. با این شیوه بین مردم تفاوت گذاشته نمی شود...؟

منش زرتشت هیچگاه برتری جویی بین مرتوگان(:بشر) نداشته است، زن ومرد، سپید وسیاه، موبد با کشاورز، آموزگار، پیشه ور، کارگرو... هیچیک بر دیگری برتری نداشته اند. تنها برتری آنان در پیروی ازاندیشه، گفتاروکردارنیک است.

در سرودی کوتاه از اوستا که برای واپسین هنگام بدرود از جایگاه تن وروان درگذشتگان، برسرآرامگاه سروده می شود. یادآوری ارزشمندی برای زندگی همه وجایگاه هرکس بیان شده است: « ایریس. تَنام. اوروانًو. یَزَه مَییده، یا. اَشَه اًونام. فرَوَشَه یًو...» به روان و فروهر آزاد شده نیکوکاران درود فرستاده شده است. بنابراین پیشه و جایگاه مرتوگان هرچه باشد به پارسایی و کارهای نیک او بستگی دارد نه اینکه از چه کسی، کدام خانواده و با چه پیشینه یی زاده شده باشد.

آنکه درفرهنگ زرتشتی موبد باشد، از جایگاه ویژه میانجیگری و رابط بین خداوند ومرتوگان نیست اوهمانند دیگران است وتنها از آگاهی دینی بیشتری برخوردار بوده؛ نماد پارسایی، سپید پوشی ودرست کرداری است.
به روزگار ساسانی رسم بوده که بیشتر فرزندان به سبب آشنایی بیشتر با پیشه پدر ومادرشان، همان پیشه را دنبال می کردند. فرزند دبیر، پیشه دبیری.کشاورز به کشاورزی وموبد زاده نیز پیشه پدر را گزینش می کرده است.

در نوشته ای از دوران ساسانی که به زبان پهلوی بر جا مانده که بیگمان ناهمگون با پیام اشوزرتشت است، چنین آمده که فرزندان زرتشت هریک سرپرست پیشه ای را پس از وی داشته اند وآن پیشه را به فرزندان و نوادگان خود به ارث داده اند. یکی از فرزندان که «ایسدواستر» نام داشته سرپرست پیشوایان دینی و موبدان بوده است!
🔥🔥🔥🔥🔥🔥
نقل از درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

جشن سپندارمزگان

#مردم ایران در تاریخ خود، کارنامه درخشانی را در زمینه ارج نهادن به جایگاه بلند زن از خود بر جای نهاده و امروز زنان ایرانی از اینروی بر خود م...